Klinik izole sendrom ve klinik olarak kesin multipl skleroz'da otoimmün otoantikorların klinik, MRG, BOS ve uyarılmış potansiyeller ile ilişkisi


Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2014

Öğrenci: İRFAN KENAN

Danışman: EMİNE BELGİN KOÇER

Özet:

Multipl skleroz (MS) merkezi sinir sistemi (MSS)'nin; inflamasyon, demiyelinizasyon, aksonal kayıp ve astrogliozis ile karakterize, ön planda beyaz cevherin tutulduğu, korteks ve derin gri cevherinde etkilenebildiği fokal inflamatuar-demiyelinizan plaklarla karakterize kronik bir hastalığıdır. MS gelişmiş toplumlarda, genç erişkin popülasyonda özürlülüğe en fazla yol açan nörolojik hastalıktır. Yardımcı tanı yöntemleri olarak MRG (manyetik rezonans görüntüleme), beyin omurilik sıvısı (BOS) incelemeleri ve uyarılmış potansiyeller (UP) yer almaktadır. MS ayırıcı tanısında, merkezi sinir sistemini tutan genetik, enfeksiyöz, inflamatuar, metabolik, otoimmün ve neoplastik hastalıklar akla gelmelidir. Bu çalışmada, 2010-2013 yılları arasında Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Nöroloji Ana Bilim Dalı Multipl Skleroz polikliniğe başvuran, klinik izole sendrom, relapsing-remitting ve sekonder progresif multipl skleroz olgularında otoimmün otoantikorların klinik, beyin ve spinal magnetik rezonans görüntüleme, beyin omurilik sıvısında oligoklonal band varlığı ve IgG indeks yüksekliği, görsel uyarılmış potansiyeller (VEP), posterior tibial somatosensoryel uyarılmış potansiyeller (SEP) ve işitsel uyarılmış potansiyeller (BAEP) anormallliği ile ilişkisinin incelenmesi amaçlandı. Beyin MR'da otoantikor durumuna göre bazal ve 6.ay ile 2.yılda lezyon sayıları karşılaştırıldı. Bu çalışmada; KİS hastalarında MS hastalarına göre hastalık süresi daha kısa, EDSS skoru ise daha az saptandı (p;0.00). KİS hastalarının 13'ünde (%54,2), MS hastalarının ise 22'sinde (%39,2) otoantikorlar pozitif saptandı. Her iki gruptada en fazla ANA pozitifliği görüldü ( p;0.252). Otoimmün antikor pozitifliği ve negatifliği olan hastaların 6. ay ve 2. yıl kontrol MRG'lerine bakıldığında artma olmadığı saptandı ( MS için p;1-0.576, KiS için (0.124-0.571).Torakal ve servikal MRG'ler incelendiğinde ise anlamlı bir fark saptanmadı.( p>0.05) Otoimmün pozitif ve negatif KİS ve MS hastalarında incelenen klinik, elektrofizyolojik ve MR parametrelerinde anlamlı farklılık olmaması, otoimmün otoantikorların bu iki hastalık arasında prognoz ve izlem olarak herhangi bir farklılık oluşturmadığı düşünülebilir.