Sonoelastografinin meme kitlelerinin tanısındaki yeri


Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2011

Öğrenci: GAYE ECİN

Danışman: SERAP GÜLTEKİN

Özet:

Çalışmamızın amacı sonoelastografi skorlama sistemlerinin benign ve malign meme kitlelerinin ayrımınındaki tanısal başarısını araştırmak, BI-RADS ile karşılaştırmak ve gerinim oranı ölçümünün elastografik renk kodlama yöntemlerine katkısını göstermektir. 611 meme kitlesi (511 solid (404 malign, 107 benign) ve 100 kistik) olan 400 (yaşları 16-83, 2 erkek, 308 kadın) olgu prospektif olarak çalışmamıza dahil edilmiştir. Mamografi ve ultrasonografi sonrasında meme kitlelerinin son BI-RADS larına karar verilmiştir. İtalyan ve Ueno-Itoh skorlama yöntemleri ile solid lezyonların elastisite skorları belirlenmiştir. Ayrıca gerinim oranı (yağ/lezyon gerinim oranı) her lezyon için hesaplanmştır. Kistik lezyonlar ise kistlere özgü bir bulgu olan tabakalanma göstermelerine göre değerlendirilmişlerdir. Solid ve kistik lezyonlar için elde edilen veriler 2 yıllık takiplerle ya da sito/ histopatolojik tanılarıyla karşılaştırılmıştır. Gerinim oranı ölçümünün, İtalyan ve Ueno-Itoh elastisite skorlama yöntemlerinin duyarlılık, özgüllük, pozitif öngörü değeri ve negatif öngörü değerleri hesaplanmış ve tanısal başarıları ROC eğrileri ile karşılaştırılmıştır. Her iki elastisite renk kodlama skorlaması için gözlemci içi ve gözlemciler arası uyum incelenmiştir. Her üç yöntemin tanısal başarısında lezyonun en büyük boyutunun, ciltten derinliğinin, meme parankim dansitesinin etkisi değerlendirilmiştir. Malign lezyonlar, invaziv duktal karsinom ile diğer malign patolojiler olarak ayrıldığında elastisite skor ve gerinim oranı dağılımları değerlendirilmiştir. Duyarlılık, özgüllük, pozitif öngörü değeri, negatif öngörü değeri sırasıyla, BI-RADS için %100 ,%71,8, %48,4, %100, Ueno-Itoh skorlama yönteminde %72, %95,3, %80,2, %92,8, İtalyan skorlama yönteminde %79,4, % 90,8, %69,7, %94,3 ve en iyi kesim noktası 3,61 seçildiğinde gerinim oranı ölçümünde ise %89,7, %85,9, %62,7, %96,9. ROC eğrisi altında kalan alan Ueno-Itoh skorlamasında 0,898, İtalyan skorlamasında 0,912 ve gerinim oranı ölçümünde 0,914 olarak hesaplanmıştır. Kistler için tipik olan tabakalanma bulgusu ağırlıklı olarak basit kistlerde ve mikrokist kümelerinde gösterilmiştir. Tabakalanmanın, kistin boyutundan, ciltten derinliğinden bağımsız, kist tipine ve içeriğine ise bağımlı bir bulgu olduğu izlenmiştir. Gözlemci içi uyum % 70, gözlemciler arası uyum ise % 67 olarak bulunmuştur. Üç yöntemde de solid lezyonlarda en iyi tanısal performans derin yerleşimli (>10mm) ve büyük (>20mm) lezyonlarda ve yağdan zengin meme parankiminde izlenmiştir. İnvaziv duktal karsinom ile diğer malign patolojiler arasında elastisite skorunda ya da gerinim oranında istatiksel olarak anlamlı fark saptanmamıştır. Sonoelastografi meme kitlelerinde benign- malign kitle ayrımı yapılmasında özgüllüğü artırarak tanıya katkı sağlayabilecek bir modalitedir. Gerinim oranı ölçümü yüksek duyarlılık ve negatif öngörü değerleri ile elastografiye eklenebilecek bir yöntem olarak görülmektedir.