Erkekler birinci voleybol liginde yer alan takımların antrenörlerinin liderlik özellikleri ile sporcuların bu konudaki düşüncelerinin karşılaştırılması


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2014

Öğrenci: SAVAŞ AKKUŞ

Danışman: ERDOĞAN YILMAZ

Özet:

Bu çalışma Türkiye Erkekler Birinci Voleybol Liginde mücadele eden takımlarda, görev yapan Türk antrenörlerin liderlik özelliklerine ilişkin yapısal durumu ortaya koymak için yapılmıştır. Gerçekleştirilen çalışmaya ilişkin ölçümler, 2012-2013 sezonu Türkiye Birinci Voleybol Liginde mücadele eden 12 takımdaki 132 Türk sporcu ve 22 Türk antrenörle gerçekleştirilmiştir. Sporda liderlik özelliklerini belirlemek amacıyla hazırlanan ve altı boyuttan oluşan Sporda Liderlik Ölçeği ile antrenörlerin liderlik özelliklerinin belirlenmesi amaçlanmaktadır. Araştırmada kullanılan ölçekle antrenörler kendilerini, sporcular ise antrenörlerini değerlendirmişlerdir. Sporda Liderlik Ölçeğinin altı boyut şöyle sıralanmıştır: Demokratik Davranış Boyutu, Olumlu Geri Besleme Davranışı Boyutu, Durum Değerlendirme Boyutu, Sosyal Destek Davranışı Boyutu, Eğitim Öğretim Boyutu ve Otokratik Davranış Boyutlarıdır. Elde edilen veriler SPSS 16.0 paket programı kullanılarak analiz edilmiş ortalamaları ve boyutlar arasındaki farklılıklara T Testi uygulanarak bakılmıştır. İstatistiksel analizler esnasında anlamlılık düzeyi ise 0.05 olarak seçilmiştir. Elde edilen veriler sonucunda bütün boyutlarda istatistiksel anlamda sporcular ve antrenörler açısından görüş farklılığı bulunmazken sadece Demokratik Davranış Boyutunda istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Elde edilen verilerin ortalama değerlerine bakıldığında antrenörler ve sporcuların en yüksek Eğitim Öğretim Boyutuna katıldıkları görülmektedir. Bu boyuta antrenörler tarafından verilen cevapların ortalaması: 4,20 iken sporcuların ortalaması: 4,15'dir. Gerçekleştirilen çalışma sonucunda antrenörlerin Eğitim ve Öğretime önem veren bir liderlik tarzını benimsedikleri görülmektedir. Ayrıca sporcular antrenörlerinin liderlik algısının demokratik bir yapıda olduğunu savunurlarken antrenörler ise kendilerinin liderlik algısının yeterince demokratik olmadığını düşünmektedirler.