Yüksek fruktoz diyetinin oluşturduğu metabolik sendromda insülin sinyal yolağı, inflamasyon ve intestinal mikrobiyotanın incelenmesi: Kefirin tedavi potansiyelinin belirlenmesi


Tezin Türü: Doktora

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, FARMAKOLOJİ (ECZ) ANABİLİM DALI, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2020

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: ESRA ŞUMLU

Danışman: Fatma Akar

Özet:

Yüksek fruktoz diyetinin oluşturduğu metabolik sendromda, hepatik insulin sinyal yolağı,

inflamasyon ve bağırsak mikrobiyota ilişkisinin yeterince araştırılmadığı ve özellikle bir probiyotik

kombinasyonu olan kefirin bu sistemler üzerine etkisinin bilinmediği saptanmıştır. Bu amaçla,

erkek Wistar sıçanlara 15 hafta boyunca içme suyu içerisinde fruktoz (%20) verilerek metabolik

sendrom modeli oluşturulmuştır. Ayrıca, fruktoz verilen bir grup hayvana son 6 hafta intragastrik

sonda ile kefir (1ml/100 g vücut ağırlığı) verilmiştir. Yüksek fruktoz diyeti verilen sıçanların

plazma ve karaciğer örneklerinde metabolik ve inflamatuvar parametreler, karaciğer dokusunda

insulin sinyal yolağı ve lipojenik yolak elemanlarının mRNA ve/veya protein ekspresyonları ile

kefirin bu parametreler üzerine etkisi uygun yöntemler kullanılarak belirlenmiştir. Karaciğer

histopatolojik olarak incelenmiş, CD68 antikoru ile makrofaj infiltrasyonu araştırılmıştır. Kefirin

bakteriyel içeriği ve fekal mikrobiyota 16S rRNA sekanslama ile saptanmıştır. Yüksek fruktoz

diyeti ile artan karaciğer ağırlığı, plazma insülin, trigliserit, VLDL ve hepatik trigliserit

düzeylerinin, kefir uygulaması ile anlamlı olarak azaldığı tespit edilmiştir. Fruktoz verilen

sıçanlarda plazma ve hepatik TNFα ve IL-1β düzeylerinin arttığı, hepatik IL-10 düzeyinin ise

azaldığı belirlenmiştir. Fruktozdan zengin diyetle beslenen sıçanların karaciğer dokusunda artan

TNF-α ve NFκB protein ekspresyonunun, kefir ile azaldığı saptanmıştır. Yüksek fruktoz diyeti ile

ekspresyonları azalan insülin sinyal yolağı elemanları IRS-1, IRS-2, p-AKT, p-eNOS ve

PPARγ’dan; IRS-1, p-eNOS ve PPARγ’nın kefir uygulaması ile ekspresyonunun arttığı

belirlenmiştir. Ayrıca fruktozla artan GLUT2 ve GLUT5 gen ekspresyonun kefir ile azaldığı

saptanmıştır. Fruktoz verilen grupta lipojenik yolak elemanlarından FASN’nin arttığı,

SREBP1c’nin ise değişmediği belirlenirken; kefir grubunda her iki parametrenin de azaldığı

saptanmıştır. Fruktoz gubunda karaciğerde nekrotik değişikliklerin ve CD68 ekpresyonunun arttığı

belirlenirken kefirin bu parametreleri azalttığı gözlenmiştir. Tüm deney gruplarında fekal

mikrobiyotaya Firmicutes şubesinin baskın olduğu belirlenirken; fruktoz ve kefir uygulamalarının

fekal mikrobiyota profilini değiştirdiği de saptanmıştır. Verilerimiz, yüksek fruktoz diyeti ile

karaciğerde oluşan inflamasyon, insülin direnci ve lipit akümülasyonunda kefirin etkili

olabileceğini göstermektedir. Ayrıca, çalışmamızda yüksek fruktoz ile değişen bağırsak

mikrobiyotasının düzenlenmesinde kefir takviyesinin önemli olabileceği de saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler :Yüksek fruktoz diyeti; Kefir; Karaciğer; İnsülin sinyal yolağı; Lipojenez;

İnflamasyon; Bağırsak mikrobiyotası