Zirkonya Seramik, Lityum Disilikat Cam Seramik Ve Zirkonya İle Güçlendirilmiş Lityum Silikat Cam Seramiklere Uygulanan Farklı Yüzey İşlemlerinin, Kompozit Rezinlerin Tamir Bağlanma Dayanımı Üzerine Etkisi


Tezin Türü: Doktora

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2016

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: Ayşe Seda Ataol

Danışman: GÜLFEM ERGÜN

Özet:

Bu çalışmanın amacı; kompozit rezinlerin 3 farklı CAD/CAM bloğuna (monolitik veya iki farklı veneer seramiği ile veneerlenmiş olarak lityum disilikat cam seramik, itriyum ile stabilize zirkonyum oksit seramik ve zirkonya ile güçlendirilmiş lityum silikat cam seramikler) makaslama bağlanma dayanımları üzerine yüzey işlemlerinin etkilerini termosiklus sonrasında değerlendirmektir. Test materyalleri yüzey işlem tekniğine göre sekiz alt gruba ayrılmıştır (Grup 1: hidroflorik asit + silan + bond, Grup 2: kumlama + silan + bond, Grup 3: lazer + silan + bond, Grup 4: hidroflorik asit + silan, Grup 5: kumlama + silan, Grup: 6: lazer + silan, Grup 7: silan + bond, Group 8: silan). Ek olarak, iki farklı bağlanma sistemi kullanılmıştır. Sonrasında, kompozit rezin tüm örnek yüzeylerine uygulanmıştır. Ardından, örnekler 370C de 24 saat distile suda bekletilmiştir. Örneklerin yarısı termosiklusa maruz bırakılmıştır ve diğer yarısı 370C de distile suda bekletilmiştir. Sonrasında, örnekler makaslama bağlanma dayanımı testine tabi tutulmuştur. Kırık tipleri, optik mikroskop ve SEM kullanılarak değerlendirildi. Veriler, Mann Whitney U, Kruskal Wallis ve post-hoc testler ile analiz edildi (p<0,05). İstatistiksel analizler; seramik tipinin, yüzey işlemi tekniğinin ve termosiklusun makaslama bağlanma dayanımı değerleri üzerinde belirgin etkiye sahip olduğunu göstermiştir (p<0,05). Ancak, veneerleme işlemi makaslama bağlanma dayanımı değerlerini etkilememiştir (p=0,046). Kompozit rezinlerin farklı CAD/CAM seramik yüzeylerine tamir bağlanma kapasitelerinin arttırılması için uygun yüzey işlemlerinin kullanılması önerilmektedir