Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2020
Tezin Dili: İngilizce
Öğrenci: BERRAK GENEYİKLİ
Danışman: Sevinç Ergenekon Emir
Özet:
Türkiye gibi ülkelerde, İngilizce yabancı dil olarak kabul edilmekte ve öğretim süreçleri
buna göre planlanmaktadır. Öğrencilerin sınıf etkinlikleri dışında yabancı dile maruz
kalmamaları; Türk eğitim sisteminin işleyişine bakıldığında, öğrencilerin bir sonraki eğitim
kademesine geçmek için merkezi sınavlara girmeleri gerekmesi ve diğer çevresel etmenler
sebebiyle İngilizce öğretimi yöntemleri konusunda birden fazla görüş bulunmaktadır. Bu
görüşlerden bazıları, yabancı dil öğretmenin en iyi yönteminin gramer yapısını bilmek ve
okuduğunu anlamaktan geçtiğini savunurken, bazıları da gerçek hayatla ilişkilendirilmiş
durumlarda iletişim kurma becerisinin önemini vurgulamaktadır. Bu çalışma, Türkiye’deki
devlet okullarında çeşitli kademelerde çalışan İngilizce öğretmenlerinin İngilizce öğretirken
en çok hangi yöntemlerden faydalandığını incelemek ve yöntem sonrası pedagoji hakkında
görüşlerini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Tüm çalışma veri toplama ve analiz sürecinde
nicel olarak yürütülmüştür. Araştırmaya Türkiye’nin çeşitli şehirlerinden 314 İngilizce
öğretmeni ve toplamda 317 ortaokul ve lise öğrencisi katılmıştır. Araştırma aracı olarak, iki
ayrı katılımcı grup için iki çeşit anket araştırmacı tarafından hazırlanmıştır. Anketler alanda
daha önce öne sürülmüş yabancı dil öğretim yöntemlerini temel alarak, her bir yöntemle
özdeşleşen teknikler ve teorileri kapsamaktadır. Verilerin analizi SPSS üzerinden, anketteki
her bir madde için Kruskal Wallis- H Testi kullanılarak yapılmıştır. Veriler ışığında,
Türkiye’de İngilizce öğretmenleri tarafından en çok tercih edilen yabancı dil öğretim
yöntemleri Eklektik ve İletişimsel olarak saptanırken, en az kullanılanlar Sessiz ve
Öneribilim Yöntemleri olmuştur. Çalışmadan elde edilen sonuçların, alanda daha önce
yapılan uluslararası diğer çalışmalarla benzerlik gösterdiği saptanmıştır. Genel olarak
öğrenci merkezli, öğrenci fikirlerinin dikkate alındığı, ders etkinliklerinin öğrenenlerin ilgi
ve istekleri dikkate alınarak düzenlendiği görülmüştür. Fakat bazı ders içi etkinlikler
vii
hususunda, öğretmen ve öğrenciler arasında bazı tutarsızlıklar göze çarpmaktadır. Bunun
yanı sıra, İngilizce öğretmenlerinin yöntem sonrası pedagojiyle ilgili olarak, ders
etkinliklerini düzenlerken bulundukları bölgenin sosyo- ekonomik, toplumsal ve çevresel
etmenlerini göz önünde bulundurdukları, kendi tecrübelerine dayalı öğretim yaptıklarını
fakat mevcut metotlardan da faydalanmayı tercih ettikleri sonucuna ulaşılmıştır.