Tiroid oftalmopati olgularında orbita dekompresyon cerrahisinde farklı tekniklerin uzun dönem sonuçları


Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2015

Öğrenci: MEHMET ÖZGÜR ÇUBUK

Danışman: ONUR KONUK

Özet:

Bu çalışmada farklı endikasyon ve yöntemlerle uygulanmış orbita dekompresyonu cerrahilerinin retrospektif olarak incelenmesi ve elde edilen uzun dönem sonuçların vrugulanması amaçlandı. Bu amaçla 1994-2014 yılları arasında, Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları Anabilim Dalı Oküloplastik ve Orbita Cerrahisi Biriminde orbita dekompresyonu uygulanan 170 tiroid oftalmopati olgusu retrospektif olarak değerlendirildi. Preoperatif ve postoperatif Orbita BT ve/veya MR ı ile koronal ve aksiyel kesitlerde inceleme yapıldı. Oküler motilite değerlendirmesi ve şaşılık derecesi Hess perdesi ve prizmatik camlar ile tespit edildi. Postoperatif dönemde yeni ortaya çıkan diplopi kaydedildi. Orbita dekompresyonu sonrası preoperatif dönemde yapılan muayene ve tetkiklerin tekrarlandığı hastalarda elde edilen veriler preoperatif veriler ile karşılaştırıldı. Preoperatif ve post operatif Hertel değerleri açısından farklı cerrahi yöntemler hem grup içi hem gruplar arası karşılaştırıldı. Uygulanan 4 farklı cerrahi yöntemin tamamında postoperatif Hertel değerlerinin anlamlı olarak daha düşük olduğu görüldü. İç-alt duvar ve iç-dış-alt duvar dekompresyon cerrahisinin Hertel düzeyinde benzer azalma sağladığı (p:0,09) saptandı. Hertel düzeyindeki düşüş 84 açısından iç-alt duvar ve iç-dış-alt duvar dekompresyon cerrahisinin iç-dış iki duvar ve diğer olarak adlandırılan dekompresyon cerrahisinden daha başarılı olduğu belirlendi. İstatistiksel anlamda iç-dış duvar dekompresyon cerrahisinin daha düşük oranda primer pozisyonda yeni diplopiye neden olduğu görüldü (% 5,8). KON lu olgularda farklı cerrahi yöntemlerin görme keskinliği üzerine etkisi analiz edildi. İç-dış iki duvar ve iç-dış-alt üç duvar dekompresyon cerrahisinin görme keskinliğinde anlamlı artış sağladığı saptandı (p<0.001). İç-alt 2 duvar dekompresyon ve diğer grubunda klinik olarak görme keskinliği artışı görülse de istatiksel olarak anlamlı bulunmadı (p:0,26). Görme keskinliği artışı açısından gruplar birbirine benzer olmakla birlikte iç-dış-alt grubundaki görme keskinliği artışı klinik açıdan daha yüksek olarak saptandı (p:0,181). Çalışma iç-dış 2 duvar, iç-alt 2 duvar ve iç-dış-alt 3 duvar dekompresyon cerrahilerinin GO hastalarında Hertel düzeyinde gerileme ve görsel fonksiyonları düzeltmede etkin ve güvenilir tedavi seçenekleri olduğunu göstermektir.