Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2015
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: MUSTAFA ÇAKIR
Danışman: MUSTAFA NECMİ İLHAN
Özet:Araştırmada Ankara daki işyeri hekimlerinin uygulamalarının ve iş doyumlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışma kesitsel tipte bir araştırmadır. Araştırma Ankara da aktif olarak çalışan 258 işyeri hekimi ile yürütülmüştür. Araştırmada veri kaynağı anket formu kullanılmıştır. İstatistiksel analiz olarak, tanımlayıcı bulgular kısmında kategorik değişkenler sayı, yüzde ve sürekli değişkenler ise ortalama ± standart sapma ve ortanca (en büyük, en küçük değer) ile sunulmuştur. Tüm analizlerde istatistiksel olarak anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak alınmıştır. Araştırmaya katılan işyeri hekimlerinin % 83,7 si erkek; % 45,7 si 50-59 yaş, % 22,9 u 40-49 yaş arasında; % 89,9 u evli ve % 74,0 ü pratisyen doktordur. İşyeri hekimlerinin % 10,9 u tam zamanlı olarak bir işyerinde, % 68,2 si Ortak Sağlık ve Güvenlik Birimine bağlı olarak, % 14,0 ü kendi başına serbest olarak ve % 7,0 si mesai sonrası çalışmaktadır. İşyeri hekimlerinin % 82,6 sı ücretlerini işverenden almalarının İş Sağlığı hizmetlerini etkilediğini, etkileme nedenine ise % 86,3 ü işverenin işyeri hekiminin patronu olmasını, % 69,4 ü işyeri hekiminin işverenle ters düşmek istememesini belirtmiştir. İşyeri hekimlerinin % 69,2 si işyerinde geçirilen sürenin çoğunluğunu işe giriş muayenelerinde, % 40,4 ü poliklinik yaparak geçirildiğini belirtmiştir. İşyeri hekimi olarak aylık kazanç ile içsel ve genel doyum arasında pozitif yönlü düşük dereceli ilişki, dışsal doyum arasında ise pozitif yönlü orta dereceli ilişki saptanmıştır (p<0,05). Araştırma sonucunda işyeri hekimlerinin ücretlerini işverenden almasının İş Sağlığı hizmetleri açısından önemli bir sorun olarak görülmektedir. Ücretlerin yeniden değerlendirilmesi önerilmektedir. İşyeri hekimlerinin çoğu zamanını işe giriş muayenesi ve poliklinik yapma ile geçirdiği görülmektedir. Çalışan başına sürelerin arttırılarak koruyucu sağlık hizmetlerine ayrılan sürelerin arttırılması önerilmektedir.