İLKÖĞRETİM 7. SINIFLARDA MADDENİN YAPISI VE ÖZELLİKLERİ KONUSUNUN KAVRANMASINDA YAPILANDIRMACI ÖĞRETİM MODELİ VE CİNSİYETİN ETKİLERİNİN ARAŞTIRILMASI


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2010

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: Yurdagül BOĞAR

Danışman: SUNA KALENDER

Özet:

Bu araştırmanın amacı, ilköğretim 7. sınıflarda maddenin yapısı ve özellikleri konusunun kavranmasında yapılandırmacı öğretim modelinin öğrencilerin anlamalarına, bilgilerinin kalıcılığına ve fene yönelik tutumlarına etkisi olup olmadığını incelemektir. Araştırma, 2008-2009 eğitim öğretim yılında, Ankara ili Kızılcahamam ilçesinde bulunan 7/A (N=34) ve 7/B (N=34) öğrenci ile yürütülmüştür. Araştırmada, deneysel yöntem kullanılmıştır. Araştırma modeli olarak denk kontrol gruplu öntest-sontest deseni uygulanmıştır. Öntest-sontest-kontrol gruplu deneysel desen modeline göre Maddenin Yapısı ve Özellikleri Başarı Testi ve Fene Yönelik Tutum Ölçeği, uygulamanın başlangıcında ve bitiminde uygulanmıştır. Başarı Testi sontest olarak uygulandıktan üç ay sonra Maddenin Yapısı ve Özellikleri Kalıcılık Testi uygulanmıştır. Kontrol grubuna ağırlıklı olarak geleneksel öğretim yöntemleri (anlatım, soru-cevap, tartışma vb.) kullanılarak ders anlatılmıştır. Deney grubuna ise aynı konu, yapılandırmacı öğretim modeli kullanılarak, çeşitli yöntem ve teknikler kullanılarak anlatılmıştır. Uygulama dört hafta sürmüştür. Uygulama sonunda, her iki gruba da sontest uygulanmıştır. Testlerin uygulamasından elde edilen veriler EXCEL programı ve SPSS programı kullanılarak analiz edilmiştir. Kontrol ve deney gruplarının ön-sontestleri t testi ile karşılaştırılmış, anlamlı bir farklılık olup olmadığı incelenmiştir. Bulgular, yapılandırmacı öğretim modelinin kullanıldığı grup ile geleneksel öğrenme yöntemi uygulanan grubun başarı testi son test puanları arasında yapılandırmacı öğretim modelinin kullanıldığı grup lehine anlamlı bir fark olduğunu göstermiştir. Deney grubunun uygulama sonundaki başarısı kontrol grubuna göre daha yüksektir. Deney ve kontrol grubu öğrencilerinin, uygulama sonrasında tutumları arasında anlamlı bir farklılık görülmemiştir. Deney ve kontrol grubunun başarı testi kalıcılık puanları karşılaştırıldığında, deney grubundaki öğretim yönteminin kontrol grubundaki öğretim yöntemine göre bilgi kalıcılığında daha başarılı olduğu söylenebilir. Araştırma sonunda çeşitli öneriler geliştirilmiştir. Yapılan çalışmanın bu alanda yapılacak diğer araştırmalara yardımcı olması beklenmektedir.