İdiopatik parkinson hastalığı'na eşlik eden depresyonun belirleyicileri ve nöroanatomik ilişkisinin incelenmesi


Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2013

Öğrenci: HALE YAPICI ESER

Danışman: ASLI KURUOĞLU

Özet:

Majör Depresyon, İdiopatik Parkinson Hastalığı na (İPH) sıklıkla eşlik etmektedir ve bu birlikteliğin psikososyal ve nörobiyolojik yönleri iyi bilinmemektedir. Bu çalışmada, 55 İPH hastası, depresyon sıklığı ve ilişkili faktörlerin değerlendirilmesi amacı ile SCID-I, sosyodemografik veri formu ve diğer klinik ölçekler ile değerlendirilmiştir. Değerlendirme sonrasında yaş, cinsiyet, eğitim durumu, UPDRS III puanları ve İPH süresi açısından depresyonu olan ve depresyonu olmayan 7 İPH hastası eşleştirilmiş ve depresyonun nöroanatomik ilişkisini incelemek amacı ile, iki grup, voksel temelli morfometri analizi ile gri ve beyaz cevher hacimleri, duygusal stroop fonksiyonel manyetik rezonans görüntüleme ile görev ilişkili aktivasyonları açısından karşılaştırılmıştır. İPH da hayat boyu depresyon (% 45.5), son bir ayda depresyon (% 25.5) ve İPH öncesinde depresyon öyküsünün (% 20) sık olduğu, depresyon için en belirleyici faktörlerin erken İPH başlangıç yaşı ve genç hasta yaşı olduğu bulunmuştur. Majör depresyonu olan ve depresyonu olmayan İPH hastalarının frontal girus ve temporal girustaki bazı gri ve beyaz cevher bölgeleri açısından anlamlı farklılık gösterdiği, striatal yapılar ve anterior singulat açısından gruplar arasında fark olmadığı tespit edilmiştir. Majör depresyonu olan hastalarda, sağ medial frontal kortekste hem gri cevher haciminde azalma hem de duygusal stroop görevi sırasında daha zayıf aktivasyon sinyalleri mevcuttur. Bu çalışma, İPH ya majör depresyonun sıklıkla eşlik ettiğini ve depresyonun genel populasyonda saptanan depresyondan farklı nörobiyolojik ilişkileri olabileceğini göstermektedir. Bu çalışmanın sonuçlarının tekrarlanabilmesi için, daha geniş örneklemli ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.