Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2008
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: HALE ÖKTEM
Danışman: ENGİN ÇALGÜNER
Özet:Aşil tendonu insan vücudundaki en güçlü tendon olmasına rağmen; fazla kullanıma, yaşa, mekanik etkilere, çeşitli sistemik hastalıklara ve dışarıdan alınan çeşitli ilaçlara bağlı olarak yırtılma riski en yüksek olan tendondur. Yaş, diğer tendonlara oranla aşil tendonu lezyonlarında önemli bir hazırlayıcı faktördür. Bu nedenle tendon yaşlanması üzerine birçok çalışma yapılmıştır. Bu çalışmada sağlam sıçan aşil tendonundaki yaşa bağlı oluşan değişikliklerin, herhangi bir etyolojik faktör olmaksızın morfolojik, ince yapı düzeyinde ve immunohistokimyasal olarak incelenmesi amaçlanmıştır. Prepubertal (2-3 haftalık), ergin (6-7 aylık) ve geç ergin (1 yaş) gruplarının her birinden onar adet olmak üzere toplam 30 adet Wistar Albino cinsi dişi sıçan kullanıldı. Genel anestezi altında her iki aşil tendonları alınan sıçanlara daha sonra ötenazi uygulandı. Pikrik asit-sirius kırmızısı ışık mikroskobik incelemesinde, yaşın artmasıyla yoğun kırmızı renkte boyanan kollajen liflerin ondulasyonunda azalma, tenosit çekirdeklerinde yuvarlaklaşma, ara madde ve kan damarı artışı, tenosit sayısında istatistiksel olarak da anlamlı azalma olduğu görülmüştür. İmmunohistokimyasal olarak kollajen tip I ve TGF β ve S-100 antikor tutulumları, yaşla belirgin artış gösterirken FGF-1 tutulumunun ergin yaş grubunda diğer yaş gruplarından biraz daha fazla olduğu izlenmiştir. Elektron mikroskobik olarak artan yaşla tenositlerin aktivitesinde azalma, kollajen sentezinde azalma, GER’de salgı materyali birikimi ve sitoplazmada lipid birikimi artarken çekirdeklerin de yuvarlaklaştığı görülmüştür. Ergin yaş grubunda başlayan dejeneratif değişiklikler, fonksiyonel olarak tendonun esnekliğinin azalmasıyla lezyonlara neden olabileceğini düşündürmektedir.