Plazma hücreli myelomlarda immünhistokimyasal olarak CREB ve VEGF ekspresyonları ile mikrodamar yoğunluğunun klinik ve patolojik parametreler ile ilişkisi


Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2010

Öğrenci: SEVİNÇ ŞAHİN

Danışman: NALAN AKYÜREK

Özet:

Plazma hücreli myelom, günümüzde küratif tedavisi bulunmayan, monoklonal plazma hücre proliferasyonu ile karakterli bir malign neoplazidir. Siklik AMP regülatuar eleman bağlayıcı protein (CREB) bir transkripsiyon faktörüdür. Vasküler endotelyal büyüme faktörü (VEGF), plazma hücreli myelomun patogenezi ve progresyonunda etkili bir glikoprotein olup, tümör anjiogenezinde görevlidir. Bu çalışmada, 2001-2010 yıllarında plazma hücreli myelom tanısı almış 76 olguya ait tanı anı kemik iliği olguları incelemiştir. Parafin bloklardan yapılan kesitlerde CREB ekspresyonunu gösteren p300, VEGF ve Faktör VIII ile immünhistokimyasal boyama yapılmıştır. Plazma hücreli myelomda CREB ve VEGF ekspresyonu ile mikrodamar yoğunluğunun (MDY) klinik, laboratuar ve histopatolojik parametreler ile ilişkisi araştırılmıştır. Yüksek plazma hücre oranının, yüksek MVD ve yüksek VEGF ekspresyonu ile anlamlı ilişki gösterdiği saptanmıştır (p=0.02 ve p=0.002, sırası ile). Benzer yüksek dereceli plazma hücre infiltrasyon patterninin de yüksek MVD ve yüksek VEGF ekspresyonu ile anlamlı ilişki gösterdiği izlenmiştir (p=0.006 ve p=0.01, sırası ile). Serum CRP düzeyi yüksek olan vakalarda MDY nin de yüksek olduğu gözlenmiştir (p=0.03). Yüksek CREB ekspresyonu ile artmış MDY arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki bulunmuştur (p=0.01). İstatistiksel olarak anlamlı olmamakla birlikte, artmış MDY nin ve yüksek CREB ekspresyonunun yüksek klinik evre ile ilişkili olduğu gözlenmiştir (p=0.2 ve p=0.1, sırası ile). Yüksek MDY nin kötü prognoz ile ilişkili olduğu ve toplam sağkalımın azaldığı izlenmiştir (p=0.04). İstatistiksel olarak anlamlı olmamakla birlikte artmış VEGF ekspresyonu veya CREB ekspresyonunun da toplam sağkalımı olumsuz etkilediği gözlenmiştir (p=0.2 ve p=0.1, sırası ile). Sonuç olarak artmış MDY, VEGF ekspresyonu ve CREB ekspresyonunun hastalık progresyonu ile ilişkili olduğu düşünülmüştür. Bu nedenle anjiogenez, VEGF ve CREB i hedef alan tedavi yöntemlerinin geliştirilmesinin hastalık sağkalımını arttırabileceği ön görülmüştür.