Dentin Deproteinizasyonunda Ozon Gazı Kullanımının Rezin Dentin Bağlanma Dayanımı Üzerine Etkinliğinin Değerlendirilmesi


Tezin Türü: Doktora

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Pedodonti Anabilim Dalı , Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2021

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: Nihan Cevlek

Danışman: Didem Atabek

Özet:

Bu araştırmada; dentin deproteinizasyon ajanı olarak Sodyum hipoklorit (Endosolve-Hp, Imıcryl, Türkiye), Bromelain enzimi (Bromelain, Solgar, ABD) ve ozon gazı (OzonyTronX®, Mymed, Almanya) kullanılan ve kontrol grubu örneklerinde, etch&rinse adeziv sistem ile birlikte uygulanan kompozit restorasyonun, yaşlandırılma protokolleri (1 ve 2 yıl) sonrasında rezin-dentin arayüz birleşiminin mikrosızıntı ve bağlanma dayanıklılığı açısından karşılaştırılması amaçlandı. Bağlanma dayanımı testi için oklüzal yüzeyde yüzeyel dentini açığa çıkarılan 112 adet daimi 3. molar dişin asitle aşındırılmasının ardından deproteinizasyon ajanları uygulandı. Silikon kalıplar yardımı ile kompozit bloklar hazırlandı, yaşlandırma protokolleri doğrultusunda gruplar oluşturuldu (8 grup, n=14). Bağlanma dayanımının değerlendirilmesi için, örnekler Shimadzu AG-IS Autograph cihazına yerleştirildi ve kırık tiplerinin belirlenmesi amacı ile stereomikroskop altında incelendi. Mikrosızıntı çalışmasında 56 adet daimi 3. molar dişin bukkal ve lingul/palatinaline su soğutması altında standart servikal kaviteler açıldı ve yüzeyler asit ile aşındırıldı. Kontrol grubuna ait örnekler hariç hazırlanan kavitelere deproteinizasyonu ajanları uygulanarak kompozit restorasyonlar tamamlandı, örnekler yaşlandırma protokolleri doğrultusunda gruplara ayrıldı (8 grup, n=14). %2 metilen mavisi içinde 4 saat bekletilen örneklerin, Metkon Microcut 201 cihazı ile kesitleri alınarak mikrosızıntı skorlaması yapıldı. Çalışmada elde edilen sonuçlar değerlendirildiğinde Bromelain deproteinizasyonunun istatistiksel olarak anlamlı farklılık oluşturacak şekilde diğer gruplardan yüksek mikrosızıntı skorları (p<0,001) ve düşük bağlanma dayanımı değerleri (p<0,001) sergilediği bulgulandı. Mikrosızıntının dağılımları arasında yaşlandırma süreleri karşılaştırıldığında sadece ozon grubunda istatistiksel olarak anlamlı farklılık olmadığı bulgulandı (p>0,050). Kontrol, Sodyum Hipoklorit ve Ozon grupları bağlanma dayanımı açısından karşılaştırıldığında; anlamlı istatistiksel farklılık olmadığı belirlendi (p=1,000). Grup-içi 1 ve 2 yıl yaşlandırma protokollerinin etkileri karşılaştırıldığında tüm gruplarda anlamlı istatistiksel farklılık saptandı (p=0,001).

Anahtar Kelimeler : Sodyum Hipoklorit, Bromelain, Ozon, Dentin Deproteinizasyonu