Kronolojik ve Mekânsal Düşünme Becerileri Bağlamında T.C. İnkılap Tarihi ve Atatürkçülük Dersi Konularının Senkronik Yaklaşımla Öğretimi


Tezin Türü: Doktora

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Türkçe ve Sosyal Bilimler Eğitimi Anabilim Dalı, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2021

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: Ömür Kızıl

Danışman: Cengiz Dönmez

Açık Arşiv Koleksiyonu: AVESİS Açık Erişim Koleksiyonu

Özet:

Tarihi olay ve olgular, belirli bir zaman ve mekân içinde; doğaları gereği genellikle cereyan

ettikleri zaman ve mekânın dışındaki başka unsurlarla bağlamsal bir ilişkinin sonucu olarak

tezahür eder. Tarihsel bilginin bu özelliği, idraki hususunda onun zaman ve mekân

içerisindeki bağlamı ile birlikte değerlendirilmesini zaruri kılmaktadır. 19. yüzyıldan

itibaren pozitivist bilim paradigması ışığında şekillenen milli tarih anlatılarının, diyakronik

(art zamanlı) bir form ile kuvvet kazanması, tarihsel bilginin doğasında yer alan bu

bağlamsal ilişkileri görünmez kılmıştır. Söz konusu sorun, Annales okulunun öncülük ettiği

“karşılaştırmalı tarih yöntemi” ile tarih yazımı alanında kısmen çözülmeye başlamıştır.

Ancak öğretim ortamları, tarihsel düşünme konusunda henüz bu tip bir reform hareketi ile

karşılaşmamıştır. Bu çalışma, tarih konularının senkronik bir şekilde öğretilmesi konusunda

bir yöntem sunmayı amaçlarken; diğer yandan da tarihsel olay ve olguların senkronik bir

şekilde değerlendirilebilmesi/öğrenilebilmesi hususunda işe koşulması gereken bilişsel

beceriler ile ilgili ilişkisel ve özgün yapıyı sunmayı amaçlamaktadır. Bu bağlamda

araştırmanın amacı, tarih konularının senkronik yaklaşımla öğretiminin senkronik,

kronolojik ve mekânsal düşünme becerileri üzerindeki etkisini belirlemektir. Araştırmada

mixed/karma yöntem desenlerinden “müdahale deseni” ve “açıklayıcı ardışık desen” uygulanmıştır. Çalışmanın nicel aşamasında birinci problem durumu için gerçek deneme

modellerinden “öntest-sontest kontrol gruplu model”; ikinci problem durumu için ise

regresyon analizi kullanılmıştır. Toplanan nicel verilerin, nitel verilerle açıklanmasını

amaçlayan “açıklayıcı ardışık desen” bağlamında, nitel kısımda “kuram oluşturma” yöntemi

ile çalışılmıştır. Çalışılan konunun özgün oluşu, senkronik düşünme becerisinin boyutlarının

ve bileşenlerinin ortaya koyulması ve diğer düşünme becerileri ile ilişkisinin çalışılması,

kuram oluşturma yaklaşımının benimsenmesinde etkili olmuştur. Araştırma, 2018-2019

eğitim-öğretim yılında İzmir ili Narlıdere ilçesinde bir devlet okulunda öğrenim görmekte

olan sekizinci sınıf öğrencileri ile gerçekleştirilmiştir. Nitel yöntemin uygulandığı aşamada

çalışılacak grubun belirlenmesinde amaçlı örnekleme yöntemlerinden “maksimum çeşitlilik

örneklemesi” kullanılmıştır. Araştırma kapsamında çalışılan senkronik, mekânsal ve

kronolojik düşünme becerileri ile ilgili ulusal literatürde herhangi bir standart ölçeğe

rastlanmamıştır. Uluslararası literatürde ise, mekânsal düşünme becerisi ile ilgili olarak Lee

ve Bednarz (2012) tarafından geliştirilen “Mekânsal Düşünme Becerisi Testi”(STAT)’ne

ulaşılmıştır. Çalışma kapsamında bu ölçeğin, çalışılan örneklem grubu ve Türkiye şartlarına

uyarlaması yapılmıştır. Uluslararası literatürde de ulaşılamayan kronolojik ve senkronik

düşünme becerilerine yönelik ölçekler ise araştırma kapsamında geliştirilmiştir. Çalışmanın

bu boyutunun, önemli düşünme becerilerine yönelik ölçekleri ulusal ve uluslararası literatüre

kazandıracağı ve düşünme becerilerinin değerlendirilmesi konusunda sonraki çalışmalar

açısından önemli bir pratik sorunu çözeceği düşünülmektedir. Araştırmada senkronik

yaklaşımla gerçekleştirilen öğretimin senkronik ve mekansal düşünme becerileri üzerinde

olumlu yönde anlamlı etkisinin olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Diğer yandan bu yöntemin

kronolojik düşünme becerisi üzerinde anlamlı bir etkisinin olmadığı görülmüştür.

Araştırmanın bir diğer sonucu, mekansal düşünmenin, kronolojik ve senkronik düşünme

becerilerini yordayan önemli bir düşünme becerisi olduğunu göstermektedir. Araştırma,

öğretim sürecinde kullanılan senkronik bir tarih şeridinin geliştirilmesini de kapsamaktadır.

Geliştirilen tarih şeridinde, öncül çalışmaların tekniklerine riayet edilmekle birlikte,

araştırmacı tarafından “ölçeklendirme” adı verilen yeni bir teknik daha kullanılmıştır. Bu

tekniğin, tarih şeridi hazırlamada, mekanın temsilinde yaşanan manipülasyon sorununu

büyük ölçüde ortadan kaldıracağı ve geçmişin zaman-mekansal haritalandırılmasında daha

objektif bir yaklaşımın tesis edilmesine katkı sunacağı düşünülmektedir. Bu yönüyle

çalışma, yaklaşık üç asırlık geçmişe sahip olan senkronik tarih şeridi hazırlama geleneğine,

mekansal temsil boyutunda yeni bir teknik önermektedir.

Anahtar Kelimeler : Senkronik Tarih Öğretimi, Senkronik Düşünme, Karşılaştırmalı Tarih,

Mekansal Düşünme, Kronolojik düşünme