Rat Gözlerinde Korneal Neovaskülarizasyon Üzerine Riboflavin-UVA Çapraz Bağlama ve Rose Bengal-Yeşil Işık Çapraz Bağlama Etkilerinin Karşılaştırılmalı İncelenmesi


Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Cerrahi Tıp Bilimleri, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2024

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: MERVE ORAL

Danışman: Mehmet Cüneyt Özmen

Özet:

Amaç: Rat gözlerinde kornea neovaskülarizasyonu üzerine riboflavin-UVA

çapraz bağlama ve rose bengal-yeşil ışık çapraz bağlama yöntemlerinin

karşılaştırmalı etkisini değerlendirmek amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem: Çalışmada 40 adet Wistar cinsi dişi albino rat

kullanılmıştır. Deneklerin her 2 gözünde korneaya 3 adet sütür atılması ile kornea

neovaskülarizasyonu modeli oluşturulmuştur. Takiben 3. gün denekler randomize

olarak 4 gruba ayrılmıştır: Kontrol (grup-1), riboflavin-UVA KKÇB (grup-2), rose

bengal-yeşil ışık KKÇB (grup-3), yeşil ışık grubu (grup-4). Çapraz bağlama ve

yeşil ışık uygulamaları 3. gün yapılırken denekler 0-3-7-14. günlerde

değerlendirilmiştir. Vizitlerde ÖS-OCT ve ön segment fotoğrafları çekilmiştir. Her

gruptan deneklerin yarısı 7. gün sakrifiye edilirken, kalan yarısı 14. gün sakrifiye

edilmiştir. Deneklerin sağ korneaları limbus sınırından alınarak VEGF, LYVE-1,

CD68 immünhistokimya, hematoksilen-eozin boyama ve TUNEL analizi için

değerlendirilirken, sol korneaları ise kantitatif analiz amacıyla ELISA yöntemi ile

VEGF ve CD68 düzeyleri analiz edilmiştir.

Bulgular: Vaskülarize alan riboflavin-UVA KKÇB grubunda hem 7 hem

14. günlerde kontrole ve diğer gruplara kıyasla anlamlı olarak daha düşük

izlenmiştir (p=0,002, p<0,001, sırasıyla). Rose bengal-yeşil ışık KKÇB grubunda

ise 7. gün vaskülarize alan yeşil ışık grubuna kıyasla daha düşük izlenmiştir

(p<0,001). ELISA VEGF analizinde kontrole kıyasla 7. günde tüm gruplarda düzey

daha düşük iken, 14. günde riboflavin-UVA KKÇB grubunda düzey kontrole

kıyasla daha düşüktür (p<0,001, p=0,047, sırasıyla). VEGF immünhistokimya

incelemesinde ise 7. ve 14. günlerde riboflavin-UVA KKÇB grubunda skor

kontrole kıyasla daha düşük izlenmekle birlikte, yeşil ışık grubu ile aralarındaki

fark anlamlıdır (p=0,024, p=0,015, sırasıyla). LYVE-1 değerlendirmesi de benzer

şekilde izlenmiş olup, 7 ve 14. günlerde riboflavin-UVA KKÇB grubunda yeşil ışık

grubu ile aralarındaki fark anlamlıdır (p=0,046, p=0,014, sırasıyla). Rose bengal-yeşil

ışık KKÇB grubunda ise VEGF ve LYVE-1 boyanması her iki zaman

noktasında da daha düşük izlenmekle birlikte farklılık anlamlı izlenmemiştir

(p>0,005). İnflamasyon bulguları değerlendirildiğinde ELISA CD68 düzeyi 14.

gün rose bengal-yeşil ışık KKÇB grubunda kontrole kıyasla daha düşük izlenirken

(p=0,017), CD68 immünhistokimya boyanması iki çapraz bağlama grubunda da

hem 7 hem 14. günlerde anlamlı olarak daha düşük izlenmiştir (p=0,002, p=0,002,

sırasıyla). Hematoksilen-eozin boyanma ile lökosit sayıları benzer şekilde çapraz

bağlama gruplarında 7. ve 14. günlerde daha düşüktür (p=0,003, p=0,002,

sırasıyla). Dokuda keratosit sayıları çapraz bağlama gruplarında 7. ve 14. günlerde

daha düşük değerlendirilmekle birlikte (p<0,001, p<0,001, sırasıyla), TUNEL

analizinde de apoptozis diğer gruplara kıyasla riboflavin-UVA KKÇB grubunda en

fazla izlenirken rose bengal-yeşil ışık KKÇB grubunda da kontrol ve yeşil ışık

gruplarına kıyasla daha yüksektir (p<0,001, p<0,001, sırasıyla).

Tartışma ve Sonuç: Çalışmamızda her iki çapraz bağlama yönteminin de

korneada inflamasyonu baskılarken, hemanjiyogenez ve lenfanjiyogenez üzerine

etkili oldukları izlenmiştir. Vaskülarizasyon üzerine riboflavin-UVA KKÇB’nin

rose bengal yeşil ışık KKÇB’ye kıyasla daha etkili olduğu izlenmiştir.


Anahtar Kelimeler: Riboflavin-UVA, çapraz bağlama, rose bengal-yeşil ışık,

kornea neovaskülarizasyonu