Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2010
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: Meral Kaya
Danışman: RAUF HAZNEDAR
Özet:Bu çalışma da MM tanısı alan ve ilk basamak VAD tedavisi alan hastalarda yanıt oranlarını, sağ kalım sürelerini, VAD yanıtının prognostik kriterlerle olan ilişkisini ve VAD sonrası yapılan KHN’nin sağkalım sürelerine olan katkısını göstermeyi amaçladık. Çalışma Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Hematoloji Bilim Dalı’nda ve/veya Kök Hücre Nakil Birimi’nde 02,09,99 - 01,12,09 tarihleri arasında takip edilen 133 MM hastasının, dosya bilgileri geriye dönük olarak incelendi. Bu hastalarda VAD yanıtı belirlenemeden izlemden çıkan 7 hasta çalışmadan çıkarıldı. 126 hastaya ait MM tanısı sırasında yaş, cinsiyet, MM tipi, evresi,risk derecelendirmesi ,13q delesyonu varlığı tanı anı ve VAD protokolü sonrası Hb, BK, PLT, kreatinin, kalsiyum, albümin, globülin, LDH, ESH, CRP, β2 mikroglobülin düzeyi, immünglobülin düzeyleri, serbest kappa ve lambda düzeyleri serum ve idrar immünfiksasyonları, proteinüri, kreatinin klerensi, kemik iliği biyopsisinde plazma hücre yüzdesi, kemik iliğinde retikülin lif artışı ve amiloid varlığı, kemik grafilerinde litik lezyon varlığı bilgileri kaydedildi. VAD tedavisi yanıtları, EBMT(29) yanıt ölçütlerine göre yapıldı. VAD sonrası ilerlemesiz sağ kalım, hastaların takip süresinde toplam sağ kalımları ve VAD sonrası verilen tedavi protokolleri, radyoterapi tedavisi verilip verilmediği kaydedildi. Hastaların tanı anındaki verileri tanı, evreleme ve prognoz tayini için gözden geçirildi. KHN yapılan hastalar ve elde edilen ilerlemesiz ve toplam sağ kalım süreleri hesaplandı. Çalışma sonunda; VAD tedavisi sonunda toplam yanıt 74 (%59) hastada sağlandı. TY %15, KY ise %32 oranında sağlandı. VAD yanıtı olan hastalarda yanıtı olmayan hastalara göre daha iyi İSK süresi sağlanırken TSK da anlamlı fark olmadığı görüldü. VAD yanıtının diğer değişkenler karşılaştırılmasında lambda hafif zincir tipi olan hastalarda, 13 q delesyonu olan hastalarda ve ileri yaş olan hastalarda daha kötü yanıt alındığı saptandı. VAD sonrası 200 mg/m2 dozunda yüksek doz tedavi verilmesi ile daha iyi İSK ve TSK elde edildiği görüldü.