Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2010
Öğrenci: SELVİHAN BEYSEL AKASLAN
Danışman: FÜSUN SAADET TÖRÜNER
Özet:Amaç: Diyetle obez hale getirilmiş sıçanlarda sitagliptinin NAYKH’na etkisini araştırmak. Gereç ve Yöntem: 24 haftalık, 199-240 gram ağırlığında, erişkin-dişi, toplam 24 adet Sprague-Dawley cinsi sıçan kullanıldı. Sıçanlar rastgele 2 gruba ayrıldı. Kontrol grubu (n:6) standart sıçan diyetiyle beslenirken, diğer grup (n:18) yüksek yağlı diyetle (YYD) 12 hafta beslendi. NAYKH oluşumu sağlandıktan sonra YYD’le beslenen sıçanlar rastgele 2 gruba ayrıldı. Toplam 16 hafta sadece YYD alan grup NAYKH grubu (n:8) kabul edildi. Sitagliptin grubu (n:10) ise YYD’le 12 hafta beslendikten sonra, son 4 haftada YYD’e ek olarak sitagliptin (3 mg/kg) tedavisi aldı. Çalışma boyunca sıçanların kilo alımı takip edildi. Çalışma sonunda tüm sıçanların serum glukozu, trigliserid, kolesterol, AST, ALT, DHEA-S düzeyi ve plazma insülin düzeyini değerlendirmek için kan örnekleri alındı. İnsülin direnci HOMA-IR indeksi ile hesaplandı. Histopatolojik değerlendirme için karaciğer doku örnekleri incelendi. Bulgular: Sitagliptin grubunda NAYKH grubuna göre, serum glukoz (p<0.001) ve insülin (p<0.001) düzeyi anlamlı olarak daha düşük saptandı. Sitagliptin grubunda NAYKH grubuna göre HOMA-IR indeksi anlamlı olarak daha düşük bulundu (p<0.001). Sitagliptin grubunda NAYKH grubuna göre, serum TG (p<0.001) ve kolesterol (p<0.001) düzeyi anlamlı olarak daha düşük saptandı. Sitagliptin grubunda NAYKH grubuna göre, ortalama steatoz derecesi daha az bulundu (p<0.001); ancak hepatik inflamasyon açısından fark bulunmadı (p=0.057). Sitagliptin grubunda NAYKH grubuna göre hepatomegali ve transaminazlar açısından istatiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (p>0.05). DHEA-S düzeyi ile hepatik steatoz arasında ilişki saptanmadı (r=0.009, p=0.967). Sonuç: Sitagliptinin insülin duyarlılığını, lipid profilini düzenlediği ve hepatik steatozu iyileştirdiği gösterildi.