KEMİKİÇİ DEFEKTLERE UYGULANAN CERRAHİ TEDAVİ SONRASI OLUSAN İYİLESMENİN KLİNİK VE FARKLI RADYOGRAFİK YÖNTEMLERLE DEGERLENDİRİLMESİ


Tezin Türü: Doktora

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2007

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: Burcu KARADUMAN

Danışman: ALTAN DOĞAN

Özet:

Günümüzde, periodontal dokuların rejenerasyonuna yönelik olarak sıgır kökenli inorganik kemik matriksiyle (ABM) birlestirilmis sentetik hücre baglayıcı peptid (P-15) içeren bir greft materyali (ABM/P-15) gelistirilmistir. Bununla birlikte ABM/P-15’in kemikiçi defektlerde kullanımına iliskin sınırlı klinik ve radyolojik degerlendirme bulunmaktadır. Çalısmamızın amacı kemikiçi defektlerin tedavisinde ABM/P-15’in gösterdigi etkinligi klinik ve radyolojik olarak degerlendirmektir. Bu amaçla, kronik periodontitis teshisi konulan 16 bireydeki toplam 38 defektin 19’u flep cerrahisi ile (kontrol), kalan 19 defekt ise ABM/P-15 ile (test) tedavi edildi. Cerrahi fazından önce tüm hastalara Faz I periodontal tedavi ile birlikte sıkı bir oral hijyen egitim programı uygulandı. Tüm klinik parametreler cerrahiden hemen önce, cerrahiden 6 ve 12 ay sonra kaydedildi. Belirtilen dönemlerde her çalısma bölgesinden standardize edilerek elde edilen dijital radyograflar çalısma dönemi sonunda subtraction radyografi ile degerlendirildi. Çalısmamızda, test ve kontrol grupları baslangıç degerleri ile kıyaslandıgında cerrahi sonrası tüm dönemlerde klinik atasman seviyesi (KAS) ve sondlanabilir cep derinliginde (SCD) anlamlı azalma meydana gelmistir. Ancak herhangi bir klinik parametre bakımından tüm ölçüm zamanlarında gruplar arasında anlamlı bir fark izlenmemistir. Sonuçlarımıza göre ABM/P-15’in flep cerrahisine kıyasla 6. ve 12. ayda anlamlı olarak daha fazla kemik dolumuna neden oldugu görülmektedir. Sonuçlarımız her iki yöntemin de KAS kazancı, SCD’de azalma ve defekt dolumu bakımından kemikiçi defektlerde klinik ve istatistiksel olarak anlamlı kazançlara neden oldugunu göstermektedir. Ancak, ABM/P-15 flep cerrahisine kıyasla yumusak doku verilerinden ziyade sert doku verilerinde anlamlı kazançlara yol açmıstır. ABM/P-15’in periodontal kemik defektlerinin tedavisindeki rolünü daha iyi degerlendirebilmek için ileri çalısmaların yapılmasına ihtiyaç vardır.