Farklı İmplant Tasarımlarının Ve Üst Yapı Materyallerinin İmplant Ve İmplant Çevre Dokularında Oluşturduğu Stres Dağılımının Üç Boyutlu Sonlu Elemanlar Stres Analizi Yönetimi İle Değerlendirilmesi


Tezin Türü: Doktora

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2016

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: Fatih Erkün

Danışman: HANDAN YILMAZ

Özet:

Dental implantlar, tam veya kısmi dişsizlik vakalarının tedavisinde sıklıkla kullanılmaktadır. İmplant materyali olarak kullanılan titanyum implantlar yüksek başarı oranına sahiptir. İmplant başarısında; implantlar üzerine uygulanan yükler, implant tasarımı, implant çapı ve planlaması gibi faktörler etkilidir. Tam seramik restorasyonlar implant tedavilerinde üst yapı materyali olarak sıklıkla kullanılmaktadır. Bu restorasyonlar, alt yapı ve veneer porseleni olmak üzere iki farklı materyalden üretilmektedir. Günümüzde ise üst yapılar tek parça olarak da şekillendirilmekte ve üretilmektedir. Bu tez çalışmasında, alt çene 1. molar bölgesine yerleştirilmek üzere iki farklı tasarımda modellenmiş implantlar üzerine uygulanan beş farklı restorasyonun (monolitik veya veneerlenmiş) kortikal kemik, trabeküler kemik, implant, alt yapı ve veneerlerde oluşan en yüksek çekme, basma ve Von Mises stres miktarlarının ve dağılımlarının incelenmesi ve karşılaştırılması amaçlandı. İki farklı tasarıma sahip titanyum implantlar mandibular sağ 1. molar bölgeye yerleştirildi. Mandibular kemik homojen tip 2 kemik olacak şekilde, kortikal kemik kalınlığı 2 mm olarak belirlendi. İmplant üst yapısı olarak 2 farklı veneerlenmiş (zirkonya ve lityum disilikat) ve 3 farklı monolitik (zirkonya, lityum dislikat, rezin nanoseramik) restorasyon modellendi. Tasarımı tamamlanan implantlar, vertikal ve oblik (45° açı ile) olarak toplam 200 N kuvvet uygulanarak yüklendi. Çalışma sonucunda kortikal kemikte meydana gelen stresler genel olarak trabeküler kemikte meydana gelen streslerden yüksek bulundu. Vertikal yükleme altında kortikal kemikte pasif yive sahip implanların oluşturduğu stresler daha yüksek bulunurken, trabeküler kemikte ise agresif yivlere sahip implantların oluşturduğu stresler daha yüksek olarak saptandı. İmplant üstü protezler implant, kortikal ve trabeküler kemikte oluşan stres değerlerini etkilemedi. Farklı implant tasarımları kronlarda oluşan stres değerlerini etkilemedi. İmplant üstü restorasyonlarda en düşük stres değerleri elastik modülü yüksek olan monolitik zirkonya modellerde saptandı