Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Doktora
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2013
Öğrenci: GİZEM DİMİLİLER
Danışman: SEDAT ÇETİNER
Özet:Osseointegre implantlar 1960'ların sonunda, parsiyel ya da tam dişsiz hastaların rehabilitasyonu için kullanılmaya başlanmış, ardından bu alandaki farkındalık artarak sürmüş ve tedaviye talep artmıştır. Son yıllarda dental implantolojideki gelişmeler ile birlikte, implant destekli sabit protezler, geleneksel hareketli protezlere bir alternatif olarak kabul edilmiştir. Buna rağmen bazı klinik çalışmalarda değişen oranlarda başarısızlık bildirilmiştir. Kötü oral hijyen, kötü kemik niteliği/niceliği , hastanın sistemik durumu ve kullanılan materyalin cinsi implant başarısızlığının sebepleri olarak gösterilmiştir. İmplantta mikrohareketlilik ve implant kemik birleşim yerinde aşırı stres oluşumu, implant çevresi kemik kaybı ve başarısızlığın olası nedenleridir. Kemiğin mekanik yüklemeye verdiği biyolojik yanıt ve implantın konumu başarıyı etkilemektedir. Kuvvet kemiğe implant aracılığıyla iletildiği için dikkatli planlama ve planlamaya uygun şekilde implantın yerleştirilmesi, kemikte uygun stres dağılımının sağlanabilmesi için önemli faktörlerdir. Bu nedenle kemik-implant-protez arası fonksiyonel kuvvet transferi ve buna eşlik eden stres dağılımı her bir komponentin fiziksel özellikleri ve uzaysal yapılanma modeline bağlıdır. Bir çok çalışma, maksillada mandibulaya oranla daha yüksek oranda implant kaybı bildirmiştir. Maksiller kemiğin nitelik ve niceliğinin implant kaybında önemli etken olduğu düşünülmektedir. Maksilla tam dişsizlik olgularında, hastanın rehabilitasyonu implant destekli hareketli tam protez veya implant destekli sabit protez ile sağlanabilmektedir. Tedavi planlanırken maliyet, estetik, implant üzerine gelen yük miktarı gibi birçok faktör göz önünde bulundurulmalıdır. Bu çalışmanın amacı 3 boyutlu sonlu elemanlar stres analizi yöntemi kullanılarak, tam dişsiz üst çene olgularında, implant destekli hareketli protez planlanan hastalarda farklı sayıda ve çapta implant tasarımlarının meydana getirdiği kuvvet dağılımlarının karşılaştırılmasıdır. Bu amaçla dişsiz maksillanın bir modeli gerçek bir hastanın arşivdeki bilgisayarlı tomografi görüntüleri, Marc 2005 programı kullanılarak modele edilmiştir. Aynı program ile implant modelleri, implant üstü ball ataçman ve yükleme koşulları modele edilerek teknik olanakların elverdiği ölçüde gerçek yaşamdaki çiğneme kuvvetlerine yakın kuvvetler altında stres analizi yapılmıştır. Çalışmada farklı sayıda ve çapta implant uygulanan 6 grup oluşturulmuş ve stres değerleri gruplar arası karşılaştırılmıştır. Dört implant uygulanan modeller 2 implant uygulanan modeller ile karşılaştırıldığında 4 implant uygulanmış gruplarda kortikal kemik, spongioz kemik ve implant üzerinde daha düşük stres değerleri ölçülmüştür.