Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Doktora
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2009
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: Utku TOYMAN
Danışman: GÜLAY TÜTER
Özet:Bakteriyel plak antijenleri ile konagın immün sistemi arasındaki etkilesim periodontal hastalıgın baslamasında ve ilerlemesinde önemli rol oynamaktadır. Bu çalısma da kronik periodontitis (KP), agresif periodontitis (AP) ve saglıklı (K) bireylerde diseti olugu sıvısı doku tip plazminojen aktivatör (d-PA), plazminojen aktivatör inhibitörü-2 (PAI-2), interlökin 1 beta (IL-1ğ) ve matriks metalloproteinaz 3 (MMP-3) düzeylerinin ve klinik ölçümlerle iliskisinin degerlendirilmesi amaçlandı. Sistemik olarak saglıklı 21 KP, 23 AP ve periodontal açıdan saglıklı 20 birey bu çalısmaya dahil edildi. Çalısmaya katılan bireylerden cep derinligi (CD), plak indeksi (PI), gingival indeks (GI), klinik atasman seviyesi (KAS) ölçümleri kaydedildi ve DOS toplandı. DOS d-PA, PAI-2, IL- 1 ğ ve MMP-3 düzeyleri enzym- linked immunosorbant assay (ELISA) yöntemiyle analiz edildi. Sonuçlar istatistiksel olarak degerlendirildi. Gruplar arasında tüm klinik parametreler yönünden KP ile K ve AP ile K grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark tespit edilirken (p<0,001) bu parametreler açısından KP ile AP grupları arasında anlamlı bir fark tespit edilmedi. Degerlendirilen biyokimyasal parametreler açısından KP ve AP arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamadı. DOS d-PA, IL-1ğ, MMP-3 seviyelerinin ve d-PA/PAI-2 oranlarının periodontitis gruplarında K grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek oldugu (p<0,05), DOS PAI-2 seviyesinin K grubunda diger iki gruba oranla istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek oldugu saptandı. DOS PAI-2, d-PA, IL-1ğ, MMP-3 seviyeleri arasında pozitif yönde korelasyon saptandı. Bu çalısmanın sonuçlarına göre periodontitislerde görülen bag doku ve alveolar kemik yıkımı mekanizmasında DOS IL1-ğ, MMP-3, d- PA ve PAI-2 seviyeleri arasındaki iliskinin önemli bir rol üstlendigi görülmektedir. laveten d-PA/PAI-2 oranlarının saglıktan hastalıga geçiste degistigi ve bu degisimin de doku yıkımında belirleyici olabilecegi söylenebilir.