Tek taraflı parsiyel üreteropelvik darlık oluşturulan sıçanlarda alfuzosinin renal rezistif indeks, idrar elektrolitleri ve TGF ß-1 düzeylerine etkisi


Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2015

Öğrenci: FAİK KÖSE

Danışman: ZAFER TÜRKYILMAZ

Özet:

Bu çalışmada sıçanlarda deneysel oluşturulan tek taraflı parsiyel ureteropelvik darlık modelinde alfuzosinin etkilerini araştırmayı amaçladık. Çalışmada 30 adet Long-Ewans sıçan her grupta 6 hayvan olacak şekilde rasgele 5 gruba ayrıldı; Kontrol(K): hiç bir işlem yapılmadı, Sham (S) grubuna sadece laparotomi yapıldı. Alfuzosin (A) grubuna cerrahi girişim yapılmadan sadece 2 hafta oral alfuzosin tedavisi (10 mg/kg/gün) verildi. Ureteropelvik darlık (UPD) grubunda sadece tek taraflı orta derecede parsiyel kronik UP darlık oluşturuldu, Ureteropelvik darlık tedavi (UPT) grubunda ise tek UP darlık oluşturularak 2 hafta alfuzosin tedavisi (10mg/kg/gün) verildi. Gruplara daha önce belirlenmiş zamanlarda usg yapılarak anterior posterior çaplar ölçüldü ve doppler usg ile arterial rezistif index bakıldı. Tüm gruplardan 24 saatlik idrarlar toplanıp ve deney sonunda kan örnekleri alındı. Serum ve idrar elektrolitleri ve TGF-β1, idrar dansiteleri, idrar β2 mikroglobulinleri çalışıldı. Tüm sıçanlardan alınan böbrek doku örnekleri histopatolojik açıdan değerlendirildi. Sonuçlar Oneway Anova T-test kullanılarak değerlendirildi ve p<0,05 anlamlı kabul edildi. Gruplar karşılaştırıldığında UPT Grub'unun idrar dansitesinin UPD ye göre düşük olduğu, kan elektrolitlerinin ise normale yakın şekilde korunduğu saptandı (p<0,05). UPT grubunda idrar TGF-β1 ve kan TGF-β (p>0,05), serum β2 Mikroglobulin ve histopatolojik hasar düzeylerinde tedavi verilmeyen UPD grubuna göre azalma izlendi (p<0,05). Sonuç olarak deneysel tek taraflı parsiyel ureteropelvik darlık modelinde alfuzosin tedavisinin obstrüktif renal hasarı önlediği gösterilmiştir