Fotodesenlenmiş Polimerik Fırçaların Tersinir Katılma-Ayrılma Zincir Transfer (RAFT) Tekniği ile Sentezi, Karakterizasyonu ve Biyofonksiyonel Yüzey Olarak Kullanımı


Tezin Türü: Doktora

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2014

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: DİLEK ÇİMEN EREN

Danışman: Tuncer Çaykara

Özet:

Bu çalışmada, Arayüzey Vasıtalı Tersinir Katılma-Ayrılma Zincir Transfer (RAFT) Polimerleşmesi ve Fotolitografi yöntemlerinin birlikte kullanılmasıyla silisyum yüzeyler üzerinde fotodesenlenmiş Poli(6-azidohekzil metakrilat) (PAHMA) fırçalar sentezlendi. 1-amino-10-undeken molekülünün hidrojen sonlu silisyum substrat yüzeyine bağlanmasıyla amino sonlu yüzeyler hazırlandı ve ardından RAFT ajanı [2-(2-karboksietilsülfaniltiyokarbonilsülfanil) propiyonik asit] yüzeylere kovalent olarak bağlandı. Bir fotomaske kullanılarak uygulanan UV litografi tekniği ile fotodesenleme gerçekleştirilip silisyum yüzeyler üzerinde RAFT ajanı bağlı desenler elde edildi. Fotodesenlenmiş RAFT ajanı bağlı yüzeyler üzerinde AHMA polimerleştirilerek fotodesenlenmiş PAHMA fırçalar elde edildi. Hem çözeltide sentezlenen serbest polimerin polidispersite katsayısı, mol kütlesi dağılımı ve polimerleşme kinetiğini araştırmak hem de yüzeydeki polimer fırçanın bağlanma parametrelerini belirlemek amacıyla Nükleer Manyetik Rezonans Spektroskopisi (NMR) ve Büyüklükçe Ayırma Kromatografisi (GPC) ölçümleri alındı. RAFT ile silisyum yüzeye kovalent bağlı polimer fırçalar elde edilirken, aynı zamanda çözelti ortamında yüzeye bağlı olmayan serbest polimerler sentezlendi. Organik tek tabakaların ve polimer fırçaların yüzey morfolojileri Atomik Kuvvet Mikroskobu (AFM) ile incelendi. Cy3-etiketli DNA tek ipliği amino fonksiyonel gruplu fotodesenlenmiş polimer fırçalara immobilize edildi. DNA immobilizasyonu için en uygun koşulları belirlemek amacıyla immobilizasyonu etkileyen parametreler Lazer Taramalı Konfokal Mikroskobu ile incelendi. Tek iplik DNA immobilize edilen fotodesenlenmiş yüzeyler hibritleşme veriminin incelenmesi amacıyla Cy5-etiketli eşlenik ve eşlenik olmayan DNA tek iplikleri ile hibritleştirildi. Konfokal Mikroskobu ölçümlerinden elde edilen sonuçlara göre ortalama hibritleşme verimleri sırasıyla % 64 ve % 8 olarak belirlendi.