Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Doktora
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2014
Öğrenci: MERVE ÇAKIR
Danışman: İNCİ RANA KARACA
Özet:Bazı komplike faktörler nedeniyle dişsiz posterior maksillaya implant yerleştirilmesi genellikle zor bir prosedürdür.Posterior maksillaya implant yerleştirilmesi için yeterli kemik yüksekliği ve hacmi elde etmede maksiller sinüs tabanı yükseltilmesinin en iyi tedavi seçeneği olduğu belirtilmektedir. Bu çalışmanın amacı; sinüs tabanı yükseltilmesi uygulamalarında kollajenize heterolog kemik grefti ve Ankaferd kanama durdurucunun kemik iyileşmesine olan etkisini histolojik ve biyokimyasal olarak değerlendirmektir. Bu çalışmada 36 adet Yeni Zelanda tavşanı kullanılmıştır. Tavşanlarda bilateral sinüs tabanı yükseltilmesi yapılarak 72 adet defekt elde edilmiştir. Tavşanların maksiller sinüsleri, sinüste oluşturulan boşluklara doldurulan malzemelere göre; kan pıhtısı, kollajenize heterolog kemik grefti, Ankaferd kanama durdurucu ve Ankaferd kanama durdurucu+kollajenize heterolog kemik grefti grupları olmak üzere 4 gruba ayrılmıştır. Postoperatif dönemde tavşanlar, 1., 4. ve 8. haftaların sonunda her seferde 12'şer adet olmak üzere sakrifiye edilmiştir. Elde edilen örnekler histokimyasal, immünohistokimyasal ve biyokimyasal olarak değerlendirilmiştir. Yapılan histokimyasal, immünohistokimyasal ve biyokimyasal değerlendirmeler sonucunda tüm gruplarda 1. haftada lenfosit yoğunluğu fazlayken, ilerleyen haftalarda giderek düşmüştür. Kullanılan tüm materyallerin biyouyumlu olduğu anlaşılmıştır. Kontrol grubunda osteoklast sayısı ilerleyen haftalarda artmış, diğer gruplarda ise azalmıştır. Greft dejenerasyonu sadece Ankaferd ve greftin birlikte kullanıldığı grupta 8. haftada görülmüştür. Hiçbir grupta 1. haftada yeni kemik oluşumu görülmezken, ilerleyen haftalarda tüm gruplarda yeni kemik oluşumunda artış görülmüştür. 1. haftadan 4. haftaya geçişte en fazla artış Ankaferd ve Ankaferd+greft gruplarında görülmüş, 8. haftanın sonunda tüm gruplarda benzer sonuçlar elde edilmiştir. Ankaferd kullanılmayan tavşanlarda serum ALP miktarı, 1. haftadan 8.haftaya doğru artarken, Ankaferd kullanılan tavşanlarda ise 1. haftadan 4. haftaya geçerken artmış, 4. haftadan 8.haftaya geçerken azalmıştır.