Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, -, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2018
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: DR.MİRCELİL SEYİDOV
Danışman: Murat Akın
Özet:
Amaç: Bu çalışmayı kurgularken otoimmün etyolojiden yola çıkarak doku İgG4 düzeyi yüksek olan olgularda steroid tedavisinin etkinliğini ortaya koymayı amaçladık.
Hastalar ve Yöntem: 01 Ocak 2008 ve 01 Haziran 2017 tarihleri arasında GÜTF Genel Cerrahi Kliniğinde IGM tanısı almış, metil-prednisolon’un ilk hafta 1 mg/kg/gün başlanıp dozun haftada 0.1 mg/kg/gün’e kadar düşürülen 24-56 yaş arasındaki 55 hasta, Gazi Üniversitesi Etik Kurulunun onayı alınarak çalışmaya alındı. Hastalar gebelik, emzirme, sigara, OKS kullanımı, klinik bulgular, tanısal tetkikler, mikrobiyolojik ve histopatolojik özellikler, uygulanan tedavi yöntemi ve iyileşme sürelerine göre retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların patoloji preparatları immunohistokimyasal incelemeden sonra doku İgG4 düzeyine göre negatif (Grup 1), seyrek ve az sayıda pozitif (Grup 2), yer yer ve çok sayıda pozitif (Grup 3) olmak üzere 3 gruba ayrıldı. Hastalara ait demografik, özgeçmiş, mikrobiyolojik ve histopatolojik veriler Ki-Kare ve Mann Whitney U testleri ile istatiksel olarak değerlendirildi.
Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 55 hastanın yaş ortancası 35.7 yıl (min-max: 24-56) idi. Yaş, serum prolaktin düzeyi, serum İgG düzeyi, gebelikle tanı arasında geçen süre, takip süresi, steroid kullanım süresi, gebelik öyküsü, emzirme öyküsü, lokalizasyon, OKS kullanımı, sigara kullanımı, ek hastalık, akıntı, apse, kitle bulgusu, ek doz steroid ihtiyacı, steroid yan etkisi, drenaj öyküsü ve nüks açısından Grup 1, Grup 2 ve Grup 3 arasında istatiksel olarak
ix
anlamlı fark saptanmadı. Gebelikle tanı arasında geçen süre ile nüks arasında gruplardan bağımsız olarak istatiksel olarak anlamlı ilişki saptandı.
Sonuç: Çalışmamızda steroid tedavisi başarı oranı Grup 1’de %77.8, Grup 2’de %87.0, Grup 3’te %73.9 olarak saptanmıştır (p>0,05). Gruplar arasında nüks açısından istatiksel anlamlı fark görülmemiştir. İgG4’ün hastalık patogenezinde ve tedavi seçimindeki rolü için prospektif randomize çalışmalara ihtiyaç vardır.