Titanyum dioksit (Tio2) nanopartiküllerinin iğne ve küresel formlarının in vitro insan periferal lenfositlerindeki genotoksik etkilerinin karşılaştırılması


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2019

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: KORAY AKKURT

Danışman: FATMA ÜNAL

Özet:

Bu çalışmada, 100 nm’nin altındaki iğnemsi (İ) Titanyum Dioksit Nanopartikülleri (TDNP-İ) ile küresel (K) Titanyum Dioksit Nanopartiküllerinin (TDNP-K) insan periferal lenfositlerindeki genotoksik etkileri kromozom anormallikleri (KA), kardeş kromatit değişimi (KKD) ve mikronukleus (MN) testleri ile incelenmiştir. Lenfositler, her iki nanopartikülün 125, 250, 500 ve 1.000 μg/mL’lik konsantrasyonlarına, 24 ve 48 saat maruz bırakılmıştır. 24 saatlik uygulamada, TDNP-İ’nin tüm konsantrasyonları KA frekansı ve KA/Hücre sayısını negatif kontrole kıyasla artırmıştır. Ancak bu artışlar, sadece 250 ve 1.000 μg/mL’lik konsantrasyonlarda anlamlı düzeydedir. 48 saatlik uygulamada, hem anormal hücre frekansında ve hem de KA/Hücre sayısında artış ve hafif azalışlar olmakla birlikte, sadece 1.000 μg/mL’lik konsantrasyondaki artışlar hem negatif ve hem de çözücü kontrole kıyasla anlamlıdır. TDNP-K’nın da 24 saatlik uygulamasında, hem KA frekansında ve hem de KA/Hücre sayısında artışlar tespit edilmiştir. Ancak bu artış, KA frekansında sadece 1.000 μg/mL’de (çözücü kontrole kıyasla), KA/Hücre sayısında ise sadece 500 μg/mL’de hem negatif ve hem de çözücü kontrole kıyasla anlamlıdır. 48 saatlik uygulamada ise, hem KA frekansında ve hem de KA/Hücre sayısında artış ve hafif azalışlar olmakla birlikte, 250, 500 ve 1.000 μg/mL’de, KA/Hücre sayısının çözücü kontrole kıyasla anlamlı düzeyde yüksek olduğu tespit edilmiştir. TDNP-İ’nin 24 saatlik uygulamasında, 250 ve 500 μg/mL’de, KKD sayısında çözücü kontrole kıyasla anlamlı düşüş gözlenirken, 125 ve 1.000 μg/mL’de anlamlı artış tespit edilmiştir. 48 saatlik uygulamada, KKD sayısı, çözücü kontrole kıyasla, 125 μg/mL’de anlamlı azalış gösterirken, diğer tüm konsantrasyonlarda anlamlı artış göstermiştir. TDNP-K’nın hem 24 ve hem de 48 saatlik uygulamasında, 500 ve 1.000 μg/mL’lik konsantrasyonlarda KKD sayısında çözücü kontrole kıyasla anlamlı artış tespit edilmiştir. MN testinde, TDNP-İ 500 ve 1.000 μg/mL’de, TDNP-K ise sadece 1.000 μg/mL’de, MN frekansını çözücü kontrole kıyasla anlamlı düzeyde artırmıştır. Mitotik İndeks (MI)’in, TDNP-İ’in 24 saatlik uygulamasında 1.000 μg/mL’de çözücü kontrole kıyasla anlamlı düşüş gösterdiği, diğer konsantrasyonlarda ise artış gösterdiği, bu artışların sadece 250 μg/mL’de negatif kontrole kıyasla anlamlı olduğu belirlenmiştir. 48 saatlik uygulamada, MI’in 500 ve 1.000 μg/mL’de hem negatif ve hem de çözücü kontrole kıyasla anlamlı düşüş gösterdiği belirlenmiştir. TDNP-K uygulamasında, 24 saatte 1.000 μg/mL’de (hem negatif ve hem de çözücü kontrole kıyasla), 48 saatte 250, 500 ve 1.000 μg/mL’de negatif kontrole kıyasla anlamlı düzeyde düştüğü belirlenmiştir. Bu iki nanopartikül Nükleer Bölünme İndeksi (NBI) ve Replikasyon İndeksinde (RI), kontrollere kıyasla anlamlı bir fark oluşturmamıştır. Bu sonuçlar, her iki formdaki nanopartikülün zayıf sitotoksik, genotoksik ve klastojenik olduğunu göstermektedir