Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2020
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: Dr. Tuğberk Andaç TOPKAN
Açık Arşiv Koleksiyonu: AVESİS Açık Erişim Koleksiyonu
Özet:Giriş: Alzheimer hastalığı en sık görülen demans nedeni ve yaşlanan nüfusla sıklığı ve toplum üzerindeki yükü giderek artan bir halk sağlığı sorunudur. Hastalığa yol açan patofizyolojik süreç klinik bulgular ortaya çıkmadan yıllarca önce başlamaktadır. Hastalığın preklinik döneminden başlayarak saptanabilen, kolay uygulanabilir ve geçerliliği kanıtlanmış biyobelirteçlerin ortaya konması için çalışmalar sürmektedir. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada Ocak 2016 Mayıs 2019 arasında değerlendirilmiş 18 bilişsel olarak normal kontrol (NK), 19 hafif bilişsel bozukluk (HBB) ve 37 Alzheimer hastalığı (AH) teşhisli olgunun yapısal beyin MRG’si retrospektif olarak değerlendirilmiş, görsel değerlendirme ölçekleri uygulanmış, yazılım vasıtasıyla kortikal ve subkortikal yapıların tam-otomatize segmentasyonu ve hacimsel ölçümleri niceliksel olarak yapılmış, damarsal risk faktörlerinin varlığı değerlendirilmiş ve bu değişkenlerin klinik demans şiddeti parametreleriyle ilişkisi değerlendirilmiştir. Bulgular: Bu çalışmada NK, HBB ve AH grupları arasında damarsal risk faktörlerinin varlığı açısından anlamlı farklılık görülmemiştir. Görsel değerlendirme ölçeklerinden medial temporal atrofi, global atrofi ve posterior atrofi 108 skoru tanı grupları arasında anlamlı şekilde farklılık göstermiştir. Fazekas skorlaması ise AH’nin radyolojik değerlendirmesinde faydasız bulunmuştur. Volümetrik ölçümlerde; hipokampüs, nükleus akumbens, amigdala ve lateral ventrikül hacmi, normal olgularla HBB ve AH hastalarını etkin şekilde ayırabilmiş ancak HBB ile AH hastalarını ayırmakta yetersiz kalmıştır. Volümetrik ölçümlerin MMSE ile negatif korelasyon gösterdiği ancak NK olguları dışarıda bırakıldığında bu korelasyonun ortadan kalktığı görüldü. Sonuç: Tam-otomatize segmentasyon yazılımları ile volümetrik ölçümler AH tipi demansın radyolojik değerlendirmesinde, özellikle HBB ve AH hastalarının bilişsel olarak normal olgulardan ayrımında etkilidir.