Ankara'daki Özel Üniversitelerin Bir Yıllık Hazırlık Okullarında Çalışan Okutmanların Kendini Geliştirme Modelleri Üzerine Analiz


Tezin Türü: Doktora

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2017

Tezin Dili: İngilizce

Öğrenci: Aydan Irgatoğlu

Danışman: BENA GÜL PEKER

Özet:

Bu betimsel çalışmanın amacı, Ankara'daki dört özel üniversitenin hazırlık okullarında çalışan İngilizce okutmanlarına yönelik düzenlenen mesleki gelişim programlarının mevcut durumunu incelemek, bu programların okutmanların mesleki gelişimlerinde etkili olup olmadığını ortaya çıkarmak, okutmanların kendini geliştirme faaliyetlerini kullanıp kullanmadıklarını, kullanmıyorlarsa bunun sebebinin ne olduğunu, kendini geliştirme aktivitelerinin sınıftaki problemleri çözmekte ne derece kullanıldığını ve kendini geliştirme aktivitelerinin kullanımının yaşa, cinsiyete, tecrübeye, eğitim düzeyine ve çalışma yoğunluğuna göre değişip değişmediğini ortaya çıkarmaktır. Bu sebeple bir betimsel çalışma tasarlanmıştır. Çalışma 2015-2016 akademik yılında yapılmış olup, o zamanki durumu incelemektedir. Literatür taraması yapılmış ve veri toplamak için 3 farklı araç seçilmiştir. Bu veri toplama araçları, Ankara'daki dört özel üniversitenin hazırlık okullarında çalışan 348 İngilizce okutmanına uygulanan anket çalışması ve yine aynı üniversitelerde çalışan 4 okutman ve 4 eğitmenle yapılan görüşmelerdir. Bu anket ve görüşmeler mesleki gelişim programlarının mevcut durumunu incelemek ve okutmanların günlük yazma, kişisel değerlendirme, akran gözlemi, akademik okuma, akademik yazma, ve eylem araştırması yapma gibi kendini geliştirme faaliyetlerini ne derece kullandığını ortaya çıkarmak için tasarlanmıştır. Eylem araştırması çalışmasının bulguları iki başlık altında sınıflandırılmış ve tartışılmıştır. Birincisi, mesleki gelişim programlarının mevcut sistemidir ve bu programların ne sıklıkta yürütüldüğünü ve İngilizce okutmanlarının bu programlarına yönelik tutumlarını içerir. İkinci başlık ise, kendi kendini geliştirme faaliyetleridir. Bunlar; günlük yazım, kişisel değerlendirme, akran gözlemi, akademik okuma, akademik yazma, ve eylem araştırmasını kapsar. Verilerin nicel ve nitel analizi sonucu olarak, Ankara'daki 4 özel üniversitenin hazırlık okulunda hizmet veren mesleki gelişim birimlerinin sistematik olmadığı ve İngilizce okutmanlarının okul politikası olan akran gözlemi dışındaki kendini geliştirme faaliyetlerini neredeyse hiç uygulamadıkları saptanmıştır. Bunun en önemli sebebinin de iş yükü olduğu ortaya çıkarılmıştır. Bu bulgulara ek olarak, İngilizce okutmanlarının kendini geliştirme faaliyetlerinden elde ettikleri bilgileri sınıflarındaki problemi çözmede kullanmadıkları tespit edilmiştir. Son olarak, İngilizce okutmanlarının kendini geliştirme faaliyetlerini kullanımının; yaşa, cinsiyete, tecrübeye, iş yüküne, ve lisansüstü dereceye sahip olma gibi akademik özelliklere göre değiştiği ortaya çıkarılmıştır.