Lipopolisakkarit ile indüklenen sıçan nöroinflamasyon modelinde hidrojen sülfür tedavisinin etkilerinin araştırılması


Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2024

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: AYŞE KÜBRA KİBAR GÜZİN

Asıl Danışman (Eş Danışmanlı Tezler İçin): Gökçe Sevim Öztürk Fincan

Eş Danışman: Ergin Dileköz

Açık Arşiv Koleksiyonu: AVESİS Açık Erişim Koleksiyonu

Özet:

Lipopolisakkarit ile İndüklenen Sıçan Nöroinflamasyon Modelinde Hidrojen Sülfür Tedavisinin Etkilerinin Araştırılması Nöroinflamasyonun bilişsel bozulmaya neden olan önemli faktörlerden biri olduğu ve birçok nörodejeneratif hastalığın oluşmasına zemin hazırladığı bilinmektedir. Gram-negatif bakterilerin hücre duvarındaki immünstimülatör bileşen olan Lipopolisakkarit, ilk kez TLR-4 ligandı olarak tanımlanmıştır ve santral sinir sisteminde primer olarak mikroglia üzerinde ifade edilen bu reseptör aktive olduğunda nöroinflamatuvar süreci başlatan proinflamatuar sitokinlerin artışına aracılık eder. Bu etkisinden dolayı LPS enjeksiyonu, deney hayvanlarında nöroinflamasyon modeli oluşturmak için tercih edilen bir yöntemdir. H2S, vücuttaki önemli fizyolojik etkileri birçok çalışma ile gösterilmiş endojen gaz modülatör olarak kabul edilen bir moleküldür. H2S’nin nöroprotektif, antiinflamatuvar, anti-oksidan etkileri gösterilmiştir. Çalışmamızda LPS ile indüklenen nöroinflamasyon modelinde H2S donörü NaHS ile tedavinin etkisini incelemeyi amaçladık. Sıçanlar rastgele 6 gruba ayrıldı (Kontrol, LPS, NaHS(14), NaHS(7), LPS+NaHS(14), LPS+NaHS(7)). 7 gün boyunca i.p. 250 µg LPS, 7 veya 14 gün boyunca 5 mg/kg i.p. NaHS uygulandı. Morris su labirenti testinde hipokampal hafıza fonksiyonu, açık alan testinde lokomotor aktivite ve anksiyete benzeri davranışlar, yükseltilmiş artı labirent testinde anksiyete benzeri davranışlar incelendi. Davranış deneylerinin bitişini takiben deney hayvanları sakrifiye edilerek hipokampüs dokuları çıkarılarak Western blot incelemeleri için muhafaza edildi. Western Blot yöntemi ile hipokampüs dokusunda CBS, CSE, IL- 90 6, IL-17, IL23 ve TNF- α ifadelenme düzeylerine bakıldı. LPS’nin lokomotor aktiviteyi azalttığı ve anksiyete benzeri davranışlara neden olduğu, NaHS’nin LPS’nin neden olduğu anksiyete benzeri davranışları azalttığı görülmüştür. LPS ve NaHS’nin beraber uygulanması IL-17 ifadelenmesini düşürmüştür. Çalışmamızın sonuçları Hidrojen Sülfür’ün immün-inflamatuvar aktivasyon patogenezi ile ortaya çıkan anksiyete benzeri davranışları azaltıcı etkisinin IL-17 ile ilişkisi olduğu/olabileceğini düşündürmektedir. Santral sinir sistemindeki IL-17 artışı ile ilişkilendirilen anksiyete bozukluğu ve Alzheimer hastalığı gibi nöropsikiyatrik hastalıkları engellemek için Hidrojen Sülfür tedavisinin potansiyelini daha detaylı göstermek amacıyla ileri çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır.