Ters yüz öğrenme yaklaşımının hemşirelik öğrencilerinin hasta güvenliğini öğrenmelerine etkisi


Tezin Türü: Doktora

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2021

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: EVRİM EYİKARA

Danışman: Zehra Göçmen Baykara

Özet:

Bu araştırma, ters yüz öğrenme yaklaşımının birinci sınıf hemşirelik öğrencilerinin hasta güvenliğini öğrenmelerine etkisinin değerlendirilmesi amacıyla açıklayıcı ardışık karma desende yapılmıştır. Araştırma, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Bölümü'nde 2020-2021 eğitim öğretim yılında, Hemşirelik Esasları II Dersi kapsamında uygulanmıştır. Araştırmanın uygulanabilmesi için Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dekanlığından ve Gazi Üniversitesi Etik Komisyonu’ndan yazılı izinler, araştırmaya katılan öğrencilerden ise sözel ve yazılı izinler alınmıştır. Araştırmanın nicel boyutu randomize kontrollü deneysel desenle, nitel boyutu ise odak grup görüşme tekniğiyle gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya dahil edilme kriterlerini karşılayan öğrenciler tabakalı randomizasyonla kontrol (n=44) ve deney (n=45) grubuna atanmıştır. Hasta güvenliği konusu kontrol grubuna çevrim içi yolla geleneksel eğitim yaklaşımıyla, deney grubuna ise çevrim içi yolla ters yüz öğrenme yaklaşımıyla verilmiştir. Nicel veriler “Tanıtıcı özellikler formu”, “Başarı testi” ve “Hasta güvenliği yeterliliği öz değerlendirme ölçeği”, nitel veriler ise “Yarı yapılandırılmış odak grup görüşme formu” aracılığıyla toplanmıştır. Nicel veriler; tanımlayıcı istatistikler, bağımsız örneklem t testi, ki-kare testi, bağımlı örneklem t testi ve tekrarlı ölçüm ANOVA testi ile değerlendirilmiştir. Nitel veriler ise tematik analiz yapılarak değerlendirilmiştir. Araştırmanın sonuçlarına göre başarı testinin ön testinden alınan toplam puan ortalaması gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark göstermemiştir (p=0,672). Deney grubunun başarı testinin son testindeki (p=0,000) ve izlem testindeki (p=0,000) toplam puan ortalaması, kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha yüksektir. Aynı zamanda Hasta güvenliği yeterliliği öz değerlendirme ölçeğinin birinci (p=0,000) ve ikinci ölçümündeki (p=0,000) toplam puan ortalaması, deney grubunda istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha yüksektir. Deney grubuyla yapılan odak grup görüşmelerindeki öğrenci ifadeleri; “ters yüz öğrenme yaklaşımının avantajları”, “ters yüz öğrenme yaklaşımının sınırlılıkları” başlıklı 2 bağlama, 6 temaya ve 26 alt temaya ayrılmıştır. Sonuç olarak; ters yüz öğrenme yaklaşımı, birinci sınıf hemşirelik öğrencilerinin hasta güvenliğiyle ilgili bilişsel bilgi düzeyini, bilgi-beceri ve tutuma yönelik öz değerlendirmelerini olumlu yönde geliştirmiştir. Hemşirelik eğitiminde hasta güvenliği konusunun öğretiminde ters yüz öğrenme yaklaşımının kullanılması ve bu yaklaşımın hemşirelik müfredatına entegre edilmesi önerilmektedir.


Anahtar Kelimeler

Ters yüz öğrenme yaklaşımı, Hemşirelik eğitimi, Hasta güvenliği