Korozif özofagus yanıklarında çinko-L karnizin (polaprezinc – zinc l-carnosine)'in striktür gelişiminin engellenmesindeki etkilerinin belirlenmesi


Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2014

Öğrenci: ASLI ÖZBAYOĞLU

Danışman: KAAN SÖNMEZ

Özet:

Yeni yasalar ve önlemler ile korozif maddelerin içeriğinin seyreltilmesine rağmen çocukların kaza ile kostik madde alımı ciddi ve hayatı tehdit edici bir problem olmaya devam etmektedir. Özofageal striktür oluşumu çocuklarda hasarın ciddiyetine bağlı olarak %5-47 oranında en endişe verici komplikasyondur. Çeşitli tedavi yöntemleri kostik madde alımı sonrası tedavide çocuklarda kullanılmıştır. Ancak, optimal yönetim stratejisi halen tartışmalıdır ve bu stratejilerin hiçbiri etkin değildir. Bu çalışmanın amacı, korozif özofagus yanıklarında striktür gelişimini engellemek için Polaprezinc kullanımının etkilerini araştırmaktır. Bu çalışmada 24 rat 4 gruba ayrılmıştır. Kostik özofageal yanık modeli Gehanno tarafından tariflendiği şekilde yapılmıştır. Grup K'da yanık oluşturulmamış ve tedavi verilmemiştir. Grup Y'de yanık oluşturulmuş ancak tedavi verilmemiştir. Grup T1'de yanık oluşturulmuş ve 100 mg/kg/gün ilk 2 hafta intraabdominal, son 2 hafta oral olacak şekilde Polaprezinc verilmiştir. Grup T2'de yanık oluşturulmuş ve 200 mg/kg/gün ilk 2 hafta intraabdominal, son 2 hafta oral olacak şekilde Polaprezinc verilmiştir. Tedavinin etkinliği 4. haftanın sonunda stenoz indeksi (SI), histopatolojik hasar skorlaması ve doku hidroksiprolen bileşiminin belirlenmesi ve deney öncesi ve sonrası kilo ölçümü ile değerlendirilmiştir. Grup Y'de ortalama Sİ diğer gruplardan beligin olarak düşüktür (p<0,05). Ortalama Sİ, tedavi grupları Grup Y ile karşılaştırıldığında istatsitiksel olarak daha yüksektir (sırasıyla p=0,006, 0,004). HP düzeyleri gruplar arasında karşılaştırıldığında, Grup Y'de en yükek olmasına karşın, istatistiksel olarak anlamlı bir fark edle edilememiştir (p>0.05). Histopatolojik hasar skoru açısından tedavi gruplarında kontrol grubu kadar olmasa da yanık grubuna göre daha az kollojen depolanması, mukozal ve submukozal hasar olduğu gösterilmiştir (sırasıyla p = 0,02, p = 0,01). Grup T1 ve T2 arasında HP düzeyi, Sİ ve histopatolokjik hasar skoru açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmaması (p > 0,05), tedavinin doz bağımsız olduğunu göstermektedir. Kilo alımı açısından gruplar kendi içinde değerlendirildiğinde Grup K dışında sadece istatiksel olarak anlamlı olmasa da yüksek doz polaprezinc verilen Grup T2'de kilo alımının olduğu görülmüştür. Grup T1 de ise yanık grubuna göre daha az kilo kaybı tespit edilmiştir. Deneysel olarak ratlarda korozif özofageal yanıklarının tedavisinde ilk kez kullanılan Polaprezinc antifibrotik, antioksidan, antiinflamatuar, yara iyileştirici ve antiapoptotik etkileri ile tedavi gruplarında yanık grubuna göre HP düzeylerini düşürerek, histopatalojik hasarlanmayı azaltarak ve belirgin stenozu önleyerek darlığı azaltıcı etki göstermiştir. Ayrıca yüksek dozda kilo kaybınıda pozitife çevirmiştir. Bu çalışmada Polaprezinc'in ratlarda korozif özofajitde striktürü önlemede kullanılabilecek bir ajan olduğu gösterilmiş olsada, klinik ve deneysel olarak yapılacak diğer çalışmalar ve biyokimyasal oksidan-antioksidan parametreler ile etkinliği desteklenmelidir.