Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2015
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: Salih Çakır
Açık Arşiv Koleksiyonu: AVESİS Açık Erişim Koleksiyonu
Özet:Aktif öğrenme yöntemlerinden biri olması ve öğrencileri güdüleme potansiyelinden dolayı Probleme Dayalı Öğrenme (PDÖ) yöntemi, uzun yıllardan beri matematik eğitimcileri tarafından savunula gelen öğretim yöntemlerinden biri olmuştur (Hmelo-Silver, 2004). Bu araştırma matematik derslerinde probleme dayalı öğrenme yönteminin, öğrencilerin derse ilişkin motivasyon ve kaygı düzeylerine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Nicel ve nitel araştırma yaklaşımları benimsendiği (nicel kısmı ön test - son test kontrol gruplu yarı deneysel) bu araştırmanın deseni karma araştırma yaklaşımlarından biri olan gömülü desendir. Araştırma, 2014-2015 Öğretim yılında bir devlet ortaokulunun 7. Sınıflarının iki şubesindeki toplam 52 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Bu öğrencilerin 26 sı deney grubunda, 26 sı kontrol grubunda yer almıştır. Deney grubunda "Probleme Dayalı Öğrenme Yöntemi", kontrol grubunda ise "Geleneksel Öğretim Yöntemleri" kullanılmıştır. Araştırmada verileri, Tahiroğlu ve Çakır (2014) tarafından geliştirilen "Matematik Motivasyon Ölçeği", Şentürk (2010) tarafından geliştirilen "İlköğretim Öğrencilerine Yönelik Matematik Kaygı Ölçeği" ve yarı yapılandırılmış görüşme formu ile toplanmıştır. Nicel verilerin analizinde bağımsız t-testi, bağımlı t-testi ve mann-whitney U testi gibi parametrik ve parametrik olmayan testler kullanılmıştır. Bunun için SPSS-16 istatistik yazılımından yararlanılmıştır. Nitel verilerin analizi için Miles ve Huberman'ın (1994) tarafından ortaya konulan "verinin işlenmesi", "verinin görsel hale getirilmesi" gibi aşamalar temel alınarak içerik analizi yapılmıştır. Araştırmada elde edilen verilerin analizi sonucunda; matematik eğitiminde probleme dayalı öğrenme yaklaşımında, PDÖ yönteminin kullanıldığı deney grubunda öğrencilerin motivasyonlarının arttığı ancak kaygı düzeylerinde anlamlı bir fark olmadığı görülmüştür. Kontrol grubunda ise, öğrencilerin motivasyonlarının azaldığı ancak kaygı düzeylerinde yine anlamlı bir farkın olmadığı görülmüştür. Nitel verilerin analizi sonucunda PDÖ yöntemine göre ders işlenen deney grubu öğrencilerinin sürece ilişkin görüşlerinin olumlu olduğu tespit edilmiştir. Araştırmada elde edilen yukarıdaki bulgular ayrıntılı bir şekilde yorumlanmış ve çalışmanın sonunda çeşitli önerilere yer verilmiştir.