Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2014
Öğrenci: FERHAT ŞAMLI
Danışman: LALE KARABIYIK
Özet:Bu çalışmanın amacı, tek akciğer ventilasyonu (TAV) uygulanan hastalarda diğer akciğerin solutulması sırasında, "geleneksel akciğer ventilasyonu" ile "akciğer koruyucu ventilasyon" uygulamalarının ameliyat süresince ve sonrasında beklenen komplikasyonlar üzerindeki etkilerini karşılaştırmaktır. Yüzdört, ASA I-III hasta rastgele iki gruba ayrıldı (Grup AKV ve Grup GV). Hastalar 1 mg/kg iv lidokain, 1.5-2 mg/kg %1 propofol, 0.6 mg/kg rokuronyum ve 0.2 µg/kg/dk remifentanil indüksiyonunu takiben, anestezi idamesi 8-12 mg/kg/st propofol, 0.05-0.2 µg/kg/dk remifentanil infüzyonuyla sağlanan total intravenöz anestezi uygulanarak sürdürüldü. Grup GV geleneksel ventilasyonla, Grup AKV koruyucu ventilasyonla ventile edildi. Her iki grup TAV başlangıcına kadar ve TAV bitiminden sonra geleneksel ventilasyon; 10 mL/kg tidal volüm (Vt), sıfır PEEP, volüm kontrollü ventilasyon (VCV), FiO2:0.5, İ/E:1/2 ile sağlandı. Tek akciğer ventilasyonu başlangıcından bitimine kadar Grup AKV 6 mL/kg Vt (ideal kilo), 10 cmH2O PEEP, basınç kontrollü ventilasyon (PVC), FiO2:0.5, İ/E:1/2 ile ventile edildi. Her iki grup için PaCO2 35-45 mmHg olacak şekilde solunum sayısı ayarlanırken, SpO2<%94 olduğunda, %94 e ulaşıncaya kadar FiO20.2 birim artırıldı. Çalışma süresince SAB, DAB, OAB, ETCO2, Vt, SS, FiO2, Pplato, PIP, PEEP, arteriyel kan gazında parsiyel oksijen basıncı (PaO2), parsiyel karbondioksit basıncı (PaCO2), oksijen saturasyonu (SaO2), TAV öncesi, TAV başladıktan 15 ve 60. dakika ve TAV bitimi 15. dakika değerleri kaydedildi. Postoperatif 2.saatte PaO2 ve akciğer grafisinde infiltrasyon bulgusu kaydedildi. İki grup arasında PaO2 değerlerinde önemli farklılık gözlenmezken, başlangıç değerlerine göre Grup GV'de daha fazla düşüş gözlendi. Postoperatif akciğer infiltrasyonu ise Grup AKV'de Grup GV'den daha az gözlendi. Tek akciğer ventilasyonu yapılan operasyonlarda karbondioksit retansiyonu oluşmaksızın etkin oksijenizasyonunsağlanması ve postoperatif komplikasyonlaryönünden, akciğer koruyucu ventilasyon uygulaması tercih edilmelidir.