Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2020
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: ELİF ÇİVİT
Danışman: NURİYE EBRU ERGENEKON
Özet:Perinatal asfiksi, tanı ve tedavi yöntemlerindeki gelişmelere rağmen halen küresel sağlık problemlerinden biridir. Perinatal asfiksili hastalar evrelere ayrılarak değerlendirmekte, hafif evre hastalara destek tedavisi, orta/ağır evre hastalara ise destek tedavisi yanında aktif hipotermi gibi nöroprotektif tedaviler önerilmektedir. Bu yüzden hafif ve orta/ağır evre hastaların ayrımı için belirteçlere, hafif evre hastaların tedaviye alınıp alınmaması konusunda çalışmalara ihtiyaç vardır. Çalışmamız hafif evreyle orta/ağır evre HİE'li hastaları ayırt ettirici verileri araştırmak, hafif evre hastaların prognozunu değerlendirerek nöroprotektif tedaviye ihtiyacını belirlemek için yapılmıştır. Çalışmamıza GÜTF YDYBÜ'nde 2015-2019 yılları arasında perinatal asfiksi tanısıyla izlenen 33 hasta dahil edilmiş; hastaların sonuçları retrospektif olarak incelenmiştir. Çalışmamızdaki hafif evre hastalara destek tedavisi ve pasif hipotermi, orta/ağır evre hastalara destek tedavisiyle aktif hipotermi tedavisi uygulanmıştır. Literatürden yola çıkarak hafif evreyle orta/ağır evre HİE'li grubu ayırmada APGAR skorları, kord laktat; tedavi öncesi glukoz, ürik asit, AST değerlerinin faydalı olabileceği düşünülmüş, belirlenen değerlerin sensitivite ve spesifiteleri incelenmiştir. Ayrıca laktat ve CK düzeyi ile HİE evreleri arasında korelasyon bulunmuştur. Hastaların 18. ay PMD puanlarında hafif evre hastaların daha iyi olması beklenirken, aksine evreler arasında farklılık gözlenmemiştir. Bunda uzun dönem izlenebilen olgu sayısının azlığı ve orta/ağır HİE'li gruba uygulanmış olan hipotermi tedavisinin etkinliği rol oynamış olabilir. Çalışmamızdaki sonuçlar orta/ağır evre HİE'li hastaları hafif evre hastalardan ayırmada yeterli görülmemiştir. Yapılan yeni çalışmalar gibi, çalışmamız da hafif evre hastalarda morbidite gözlenmediğini bildiren eski çalışmalarla çelişmektedir. Hafif evre hastaların prognozunun sanıldığı kadar iyi olmayabileceği büyük örneklemli randomize kontrollü çalışmalarla desteklenirse hafif evre hastalara da nöroprotektif tedavi verilip verilmemesi açısından tekrar değerlendirme yapılabilir. Anahtar kelimeler: Perinatal asfiksi, Hipoksik iskemik ensefalopati, Neonatal ensefalopati