Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2019
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: BURAK TIĞLI
Danışman: OĞUZ TURGUT
Özet:Hipertermi tedavisi kanserli dokuyu yok etmek için etkili bir tedavi yöntemidir. Bu yöntemde çevredeki sağlıklı dokuda minimum zarar oluşturmak suretiyle tümör sıcaklığı kanserli dokuyu öldürecek kadar arttırılır. Kanserli dokuları yok etmek için yapılan hipertermi tedavisi habis (ölümcül) tümörler için oldukça etkili bir tedavi yöntemidir. Hipertermi tedavisinin amacı tümör sıcaklığını üniform ve hızlı bir şekilde yükseltmek ve çevredeki sağlıklı doku hasarını en aza indirerek kanserli dokuları en kısa sürede yok etmektir. Bunun için üniform olarak tümörlü dokunun ısıtılıp, kısa sürede yok edilmesi için doku içerisine enjekte edilen nanopartiküllerden yararlanılır. Bu çalışmanın amacı, dünyada tıbbi uygulaması olan fakat ülkemizde henüz uygulanmayan hipertermi tedavisindeki sürecin bir parçası olan, tümör içerisine enjekte edilen nanopartikülün tümörlü ve sağlıklı dokudaki optimal difüzyon süresine ve parçacık hız dağılımına olan etkisini sayısal olarak incelemektir. Nanopartikül difüzyonu iki boyutlu olarak incelenmiştir. Çalışma sonlu elemanlar yöntemi kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Sağlıklı doku ve tümörün dairesel olduğu kabul edilmiştir. Sayısal çalışmada incelenen parametreler doku içerisine enjekte edilen partikülün çapı, dokunun (akışkanın) sıcaklığı, akışkanın viskozitesi ve partikülün doku içerisindeki difüzyonu için geçen zamandır. Enjekte edilen partikül çapı olarak 100, 200, 400, 600 ve 800 nanometre seçilmiştir. Akışkan sıcaklığı olarak ise 310, 313 ve 316 K değerleri alınmıştır. Akışkan viskozitesi olarak 110-5, 210-5, 310-5, 410-5 ve 510-5 Pas seçilmiştir. Nanopartikülün tümörlü ve sağlıklı dokudaki dağılımı 0, 15, 30, 60, 100 ve 300 s için incelenmiştir. Sonuçlar enjekte edilen partikül çapının ve akışkan viskozitesinin artması ile doku içerisindeki nanopartikül konsantrasyonunun arttığını göstermiştir. Fakat, artan akışkan sıcaklığı ile ise partikül konsantrasyonunun azaldığı görülmüştür. Ayrıca, artan difüzyon süresi ile partikül konsantrasyonunun arttığı gözlenmiştir. Mevcut çalışma sonuçlarının bilim insanlarına ve doktorlara kanser tedavisinde yardımcı olacağı düşünülmektedir.