Farklı branşlardaki elit bayan sporcuların 2. ve 4. (2d:4d) parmaklarının oranının sportif performansa etki eden bazı biyokimyasal ve endokrinolojik parametrelerle ilişkisi


Tezin Türü: Doktora

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2011

Öğrenci: ÇAĞRI ÇELENK

Eş Danışman: İLHAN YETKİN, HALİL İBRAHİM CİCİOĞLU

Özet:

Bu çalışma, elit düzeyde spor yapan farklı branşlardaki bayan sporcuların, 2D:4D oranının sportif performans ve sportif performansa etki eden bazı hormon, vitamin ve mineral değerlerle karşılaştırılması ve ilişkisinin araştırılması amacıyla yapıldı. Araştırma elit düzeyde spor yapmakta olan olimpik spor branşlarındaki kadın sporculardan (n=77) (18 Futbol, 12 Voleybol, 14 Hentbol, 9 Boks, 7 Atletizm, 7 Halter, 10 Taekwondo) ve kontrol grubu sedanter kadın üniversite öğrencilerinden (n=26) olmak üzere toplamda gönüllü 103 kadın denek üzerinde gerçekleştirildi. Her iki elin röntgen filmi çekilerek deneklerin 2D:4D oranı filmler üzerinde belirlendi. Deney ve kontrol gruplarının performans değerleri 30m. sprint ve wingate testi ile tespit edildi. Hormon ve vitamin-mineral değerler yapılan kan analizleri sonucunda belirlendi Elde edilen verilerin istatistiksel analizleri SPSS 15 istatistik paket programı kullanıldı. Spor branşları ve sedanterler için kan, hormon, parmak oranı, vitamin ve mineral değerleri ve performans özellikleri arasındaki ilişkiler Pearson Korelasyon katsayısı ile hesaplanmıştır. Branşlar arasında farklılığın olup olmadığının belirlenmesi için ANOVA varyans analizi yapılmıştır. Grupların performans düzeylerinin tespit edilmesi amacıyla yapılan PP, AP ve MP değerlenin çalışmaya dahil edildiği wingate ve 30 m. Sptint testlerinde farklı branşlardan oluşan deney grubu ve sedanterler arasında deney grubu lehine istatistiksel olarak anlamlı düzeyde fark bulunmuştur ( P<0.05 ). 2D:4D oranı, değişik spor branşlarından oluşan deney grubunun tamamında sedanterlerden istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşük bulunmuştur ( P<0.05 ). Çalışmanın sonuçları, düşük 2D:4D oranı ile sportif performans ve bazı hormon değerleri arasında pozitif bir ilişki olduğunu göstermiştir. Bu bulgulara dayanarak 2D:4D oranının sportif yeteneğin tespitinde önemli bir belirleyici olabileceği söylenebilir.