Otistik çocuklarda kranial difüzyon tensor MR ve MR spektroskopi bulguları


Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2008

Öğrenci: TÖREL OĞUR

Danışman: ÖZNUR LEMAN BOYUNAGA

Özet:

Giriş ve amaç Otistik çocuklarda kranial Manyetik Rezonans Spektroskopi (MRS) ve Difüzyon Tensor Görüntüleme (DTG) bulgularını ortaya koymak ve bu bulguların davranış problemleri ile olan ilişkilerini araştırmak hedeflendi. Gereç ve yöntem Otistik grup 12 (3-15y) ve kontrol grubu 8 (9-15y) kişiden oluşmaktaydı. Hasta ve kontrol grubunun hepsi erkek olup herhangi bir nörolojik hastalıkları yoktu. MR incelemeleri öncesinde premedikasyon yapılmadı. Yapılan DTG’de değişik bölgelerde fraksiyonel anizotropi (FA) değerleri ölçüldü ve kaydedildi. Hasta grubunun 11 bireyine ve kontrol grubuna orta (TE 135msn) ekoda bazal ganglia düzleminde multivoksel spektroskopik görüntüleme yapıldı. Hasta grubuna Aberrant Behavior Checklist (ABC) testi yapıldı. Bulgular frekans, ortalama ± standart sapma olarak sunuldu, ilişkili olabilecek değerler arasında Pearson korelasyon analizi yapıldı. Bulgular MRS görüntülemede elde olunan Ch/Cr için sağ oksipital beyaz cevherde azalma, sol lentiform nükleusda artma; NAA/Ch için sol insular korteksde azalma; NAA/Cr için sağ temporoparietal girusda, sol frontal beyaz cevherde ve inferior frontal girusda azalma saptanmıştır (p<0.05). Sosyal geri çekilme dışında diğer davranış problemlerinin puanları arttıkça metabolit derişim oranlarında artış dikkati çekmiştir. DTG sonuçlarına göre, korpus kallozum genu ve spleniumunda, her iki internal kapsül anterior ve sol internal kapsül posterior bacağında, sağ frontoparietal beyaz cevher alanında ve her iki orta serebellar pedinkülde FA değerleri azalmıştır (p<0.05). Davranış problemlerinin puanı arttıkça sol frontoparietal beyaz cevher alanında, sağ internal kapsül anterior bacağında, sol orta serebellar pedinkülde FA değerlerinin azaldığı izlenmiştir. Sonuç Otistik grupta DTG’de FA değerlerinde azalma ve davranış problemleri ile negatif korelasyon mevcuttu. MRS’de farklı lokalizasyonlarda metabolit derişim oranları ile davranış problemlerinin puanları arasındaki pozitif korelasyon izlendi. MRS ve DTG bulgularımız ve davranış problemleri ile ilişkileri yaygın nöronal disfonksiyon veya nöronal immatürite ile birlikte aksonal iletide aksama olabileceğini düşündürmektedir.Ancak bu konunun aydınlatılması için daha pek çok araştırmanın yapılması gerekmektedir.