Değişen madde fonksiyonu belirleme yöntemlerinin madde ve yetenek parametre kestirimine etkisi


Tezin Türü: Doktora

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2019

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: FATMA GÖKÇEN AYVA YÖRÜ

Danışman: HAKAN YAVUZ ATAR

Özet:

Bu araştırma iki kategoride puanlanan test maddelerinde DMF belirleme yöntemlerinin performansları ile yöntemlerin madde ve yetenek parametre kestirimlerine olan etkisini incelemeyi amaçlamaktadır. Araştırmada farklı koşulları içeren simülasyon veri seti ele alınmıştır. Bu araştırma var olan durumun ortaya konmaya çalışıldığı betimsel bir çalışmadır. Simülasyon çalışması kapsamında örneklem büyüklüğü (600, 1200 ve 2400), odak ve referans grubun örneklem büyüklüğü oranı (1/1 ve 1/2), testte bulunan DMF’li madde oranı (%5, %10 ve %20) ve DMF büyüklüğü (0,5 ve 1,0) olmak üzere toplam 36 koşul manipüle edilmiştir. Araştırmada her bir koşul için 100 replikasyon yapılmıştır. Böylece 36 koşulun her biri için yapılan 100 replikasyon neticesinde analizler toplam 3600 veri seti üzerinden gerçekleştirilmiştir. WinGen yazılımı ile test uzunluğu 40, yanıt kategorisi iki ve 2PL modele uygun madde parametreleri üretilmiştir. Veri üretimi ise R programında yer alan “eRm” paketi aracılığıyla gerçekleştirilmiştir. DMF analizleri Mantel- Haenszel, Lord’un χ2, Lojistik Regresyon, SIBTEST ve Raju’nun alan ölçümü yöntemleri kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Yöntemlerin analizleri R programında yer alan “difR” ve “mirt” paketleri kullanılarak yapılmıştır. DMF belirleme yöntemlerinin çeşitli koşullar altında performanslarının karşılaştırılmasında öncelikle I. Tip hata ve güç oranları hesaplanmıştır. Her bir DMF belirleme yönteminin sonuçlarını karşılaştırmak için kestirilen vii madde ve yetenek parametre değerlerinin RMSE, Standart Hata (SH) ve BIAS (yanlılık) değerleri hesaplanmıştır. Yapılan hesaplamaların ardından madde ve yetenek parametre değerlerinin yöntemlere göre farklılaşma durumunu ve yöntemlerle simülasyon koşullarının birbiriyle olan etkileşimini test etmek amacıyla Faktöriyel ANOVA analizleri yapılmıştır. Simülasyon çalışması sonucunda örneklem büyüklüğü, DMF büyüklüğü ve testte bulunan DMF’li madde oranı arttıkça yöntemlere göre I. Tip hata ve güç oranlarının da yükseldiği görülmüştür. Odak ve referans grup örneklem büyüklükleri birbirine eşitken I. Tip hata ve güç oranlarının nispeten yüksek olduğu tespit edilmiştir. Ayırt edicilik parametresine ait RMSE değerlerinin örneklem büyüklüğü arttıkça azaldığı; örneklem büyüklüğü oranlarına, DMF büyüklüklerine ve DMF’li madde oranlarına göre değişmediği görülmüştür. Ayrıca ayırt edicilik parametresine ait RMSE değerlerinin DMF belirleme yöntemlerine göre farklılaşmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Güçlük parametresine ait RMSE değerlerinin örneklem büyüklüğü arttıkça azaldığı ve yöntemlere göre farklılaştığı görülmüştür. Fakat güçlük parametresine ait RMSE değerlerinin örneklem büyüklüğü oranlarına, DMF büyüklüklerine ve DMF’li madde oranlarına göre ise değişmediği görülmüştür. Yetenek parametresine ait RMSE değerlerinin DMF yöntemlerine göre farklılaşmadığı fakat örneklem büyüklüklerine, DMF büyüklüklerine ve testte bulunan DMF’li madde oranlarına göre farklılaştığı tespit edilmiştir. Örneklem büyüklüğü, DMF büyüklüğü ve DMF’li madde oranları arttıkça yetenek parametresine ilişkin RMSE değerlerinin arttığı tespit edilmiştir. Odak ve referans grup örneklem büyüklüğü eşit (1/1) iken elde edilen yetenek parametresine ilişkin RMSE değerlerinin ise örneklem büyüklüğü oranı 1/2'ye göre nispeten yüksek olduğu görülmüştür.