Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2015
Öğrenci: ERAY ERDURAN
Danışman: JALE MERAY
Özet:Bu çalışma Tip 2 Diabetes Mellitus (DM) hastalarında hastalığın ve hastalık süresinin kas kuvveti ve propriosepsiyon duyusu üzerine etkisini değerlendirmek amacıyla yapıldı. Alt grup analizlerimizde ise HbA1c düzeyleri, nefropati ve retinopati komplikasyonlarının kas kuvveti ve propriosepsiyon duyusu üzerine etkisini araştırmayı amaçladık. Çalışmaya, endokrinoloji ve metabolizma hekimi tarafından Tip 2 DM tanısı almış nöropati semptomu olmayan 38 hasta (n:19 hastalık süresi ≥10 yıl, n:19 - <10 yıl) ve 19 sağlıklı gönüllü dahil edildi. Tüm katılımcıların lökomotor sistem ve nörolojik muayenelerinin ardından dominant dizlerinde Cybex 770 NORM izokinetik dinamometre sistemi ile önce eklem pozisyon hissi ölçümleri, sonra kas kuvveti ölçümleri yapıldı. Eklem pozisyon hissini değerlendirmek için diz ekleminde pasif pozisyonlama sonrası aktif tekrar pozisyonlamayı içeren bir reprodiksiyon yöntemi uygulandı. Her hastada üç ölçümün mutlak açısal hata değerlerinin ortalaması hesaplandı. Kas kuvveti ölçümleri 60 ◦/sn ve 180 ◦/sn açısal hızlarda test edildi. Diyabetik hastaların kas kuvveti ölçümlerinde, hastalık süresinin ilerlemesiyle istatistiksel olarak anlamlı olmayan bir azalama olduğu gözlendi. Ek olarak kas kuvvetinin HbA1c, nefropati veya retinopati ile de zayıf ilişki içinde olduğu saptandı. Eklem pozisyon hissinin ise hastalık süresi ≥10 yıl olan grupta anlamlı şekilde daha fazla azalmış olduğu bulundu. Benzer şekilde HbA1c >%7,nefropati veya retinopati gelişmiş hasta gruplarında eklem pozisyon hissinde daha fazla bozulma saptandı. Periferik nöropati gelişmemiş DM hastalarında kas kuvveti kaybı gözlenmeksizin propriosepsiyon kaybı saptanmıştır. Bulgularımız diyabetin uzun dönemde propriosepsiyon duyusunun santral komponenti üzerine olumsuz etkileri olabileceğine işaret etmektedir.