Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2011
Öğrenci: MERTER GÜLEN
Danışman: MUSTAFA ŞARE
Özet:Amaç: Laparoskopik yaklaşımlar cerrahinin her alanında giderek artan sıklıkta uygulanmaya başlamıştır. Pnömoperitoneum ve tıkanma sarılığının çeşitli organ sistemleri üzerindeki farklı etkileri bildirilmiştir. Fakat tıkanma sarılığı zemininde pnömoperitoneuma sekonder oluşan renal fonksiyon bozuklukları konusunda yapılmış herhangi bir çalışmaya rastlanmamıştır. Bu çalışmanın amacı; tıkanma sarılığı modelinde gerçekleştirilen pnömoperitoneumun renal fonksiyonlar üzerine etkinliğini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: 350-400 gram ağırlığında 48 erkek Wistar Albino rat her grupta 6 rat olacak şekilde 8 gruba ayrıldı: Grup 1 sham grubu; grup 2,3 ve 4 sırasıyla 5-10 ve 15 mmHg pnömoperitoneum grubu; grup 5, tıkanma sarılığı grubu; grup 6,7 ve 8 tıkanma sarılığı ile birlikte sırası ile 5-10 ve 15 mmHg pnömoperitoneum uygulanan grup. Pnömoperitoneum minilaparotomiden yerleştirilen Veres iğnesi yardımıyla 60 dakika uygulandı. Tıkanma sarılığı ise ortak safra kanalı bağlanıp kesilerek oluşturuldu. Örneklerden standart biyokimyasal parametrelerin yanında renal fonksiyonların değerlendirilmesi amacıyla cystatin-C ve NGAL çalışıldı. Sonuçlar: Renal fonksiyonu gösteren standart biyokimyasal değerler açısından gruplar arasında fark saptanmadı (p>0.05). Buna karşın NGAL ın tıkanma sarılığı uygulanan gruplarda yüksek olması istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0.05). Pnömoperitoneum basıncı NGAL değerlerinde belirgin değişiklik oluşturmamıştır. Cystatin-C değerlerinde tıkanma sarılığı oluşturulan ve beraberinde 10 ve 15 mmHg pnömoperitoneum uygulanan gruplarda sadece pnömoperitoneum uygulanan gruplara göre anlamlı olarak artış bulundu (p<0.05). Yorum: NGAL ve cystatin-C konvansiyonel renal fonksiyon testleri normal iken erken dönemde renal hasarı göstermede etkin olarak bulunmuştur. Tıkanma sarılığı tarafından potansiyalize edilen renal hasar pnömoperitoneum ile birlikte daha belirgin hale gelmiştir. Tıkanma sarılıklı hastaların laparoskopik girişimler sırasında renal hasarın gelişimi açısından yüksek risk grubu oldukları göz önünde bulundurulmalı ve uygun önlemler alınmalıdır.