Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Doktora
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2009
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: Murat TAS
Danışman: ERDAL ZORBA
Özet:Bu çalısma, sıcak ortamda yapılan farklı antrenman metotlarının antioksidan düzeylerine etkisini karsılastırarak, bu antrenman metotlarından hangisinin antioksidan düzeylerinde daha etkin olduğunu bulmak amacıyla yapılmıstır. Arastırma, sağlık sorunu olmayan 30 erkek gönüllü beden eğitimi öğrencisi üzerinde gerçeklestirildi. Denekler, sürekli kosular (n=15) ve interval kosular (n=15) olmak üzere 2 gruba ayrıldı. Çalısma gruplarına 8 hafta, ortalama sıcaklığın 29 – 34 0C derece olduğu sıcak ortamda, haftada 3 gün antrenman programı uygulandı. Antrenman programlarından 2 gün önce ve antrenman programlarından 2 gün sonra sporcuların kan numuneleri alındı. Alınan kan örneklerinde malondialdehid (MDA), paraoksonaz aktivitesi (PON), arilesteraz aktivitesi (ARE) ve glutatyon (GSH) tayinlari analiz edildi. Çalısmanın istatistiksel analizinde Mann-Whitney U ve Wilcoxon testi kullanıldı. Yapılan interval antrenmanda, 1. antrenman ve 24. antrenman ön test VA, VKĐ ve VYY’ de (P<0,05) düzeyine göre anlamlı bir farklılık gözlenirken, son test değerlerinde ise VA ve VKĐ’ de (P<0.05) düzeyinde anlamlı bir düsüs bulundu. Ayrıca VYY son test değerlerinde (P<0.01) düzeyinde istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmustur. Sürekli kosular antrenman program sonucunda 1. ve 24. antrenman ön test sonuçlarında VA’ da (P<0.01), VYY’ de (P<0.05) düzeyinde anlamlı bir düsüs gözlenmesine rağmen, VKĐ değerinde istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıstır. Đlk ve son antrenmanın son test değerlerinin karsılastırılması VA ve VYY bakımından anlamlı bir farklılık gösterirken (P<0.05), VKĐ değerlerinde anlamlı bir farkın olmadığını göstermistir. Her iki grubun maxVO2 değerleri anlamlı derecede artmıstır (p<0,01). Gruplar arasındaki farklarda, herhangi bir farklılık görülmemektedir. Çalısmanın sonuçlarına göre, interval kosular grubunda (ĐKG), antrenman öncesi ve sonrasında GSH, MDA ve PON değerlerinde düsüs görülmekte, ancak bu düsüsün istatistiksel olarak anlamlılık ifade etmediği, ARE’ de ise (P<0.01)’e göre anlamlı bir düsüsün olduğu, sürekli kosular grubunun (SKG), antrenman öncesi ve sonrası değerleri arasında (P<0.05)’e göre, PON’ da anlamlı bir farklılık bulunurken, MDA, GSH ve ARE’ de istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıstır. Sıcak ortamda yapılan farklı antrenman metotlarının ön-son test sonuçlarına göre antioksidan değerleri karsılastırılmıs ve gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık görülmemistir. Çalısmanın sonucunda elde edilen bulgular, sıcak ortamda yapılan sürekli kosular antrenmanının lipid peroksidasyonu artırarak oksidatif stresi daha fazla etkilediği görülmektedir. Sonuç olarak; uygulanan antrenman programlarının tipi, süresi ve siddeti, deneklerin özellikleri ve antrenmanın yapıldığı ortamın deneklerin antioksidan seviyeleri üzerinde etkili olduğu sonucuna varılmıstır.