Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2018
Öğrenci: BERNA GÖKÇE
Danışman: ÖNDER ŞENSOY
Özet:Bu çalışmanın amacı, 6. Sınıf Fen Bilimleri müfredatı içerisinde yer alan Elektriğin İletimi ünitesinde kullanılan Yaşam Temelli Öğrenme yaklaşımının öğrencilerin Fen Bilimleri dersine yönelik başarı, tutum ve motivasyonları üzerine etkisini araştırmaktır. Araştırma grubunu Çankırı'da bulunan bir ortaokuldaki 6. sınıf öğrencileri oluşturmuştur. Bu çalışma grubunda yer alan toplam öğrenci sayısı 50'dir. Çalışmanın deney grubu (n=24) ve kontrol grubu (n=26) öğrenciden oluşmuştur. Araştırmada ön test-son test kontrol gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır. Araştırmanın verileri Akademik Başarı Testi', Fen Bilimleri Dersine Yönelik Motivasyon Ölçeği' ve Fen Bilimleri Dersine Yönelik Tutum Ölçeği' ile toplanmıştır. Akademik Başarı Testi araştırmacı tarafından Elektriğin İletimi ünitesi ile ilgili kazanımları kapsayacak şekilde çoktan seçmeli 33 sorudan oluşturulmuştur. Hazırlanmış olan bu test uzman görüşü alınarak kapsam geçerliliğinin yeterli olduğu sonucuna ulaşılmış, gerekli düzeltmeler yapıldıktan sonra bir ön test ile madde güçlükleri, ayırt edicilik indeksleri ve güvenirlik katsayısı hesaplanmıştır. Ön uygulama sonunda testten iki soru çıkartılmış ve gerekli düzeltmeler yapılarak kapsam geçerliliği sağlanacak şekilde başarı testine son şekli verilmiştir. Oluşturulmuş olan başarı testinin güvenirliği 0,71 olarak hesaplanmıştır. Çalışmada, ortaokul öğrencilerine ait Fen Bilimleri dersine yönelik motivasyonu belirlemek amacıyla Dede ve Yaman (2008) tarafından geliştirilmiş olan Fen Öğrenmeye Yönelik Motivasyon Ölçeği kullanılmıştır. Bu testten alınan puanlar, öğrencilerin Fen Bilimleri dersine yönelik motivasyon düzeylerini göstermektedir. Ölçek Tamamen Katılıyorum, Katılıyorum, Kararsızım, Katılmıyorum, Hiç Katılmıyorum'' şeklinde beşli likert dereceleme ölçeği olup 22 maddeden oluşmaktadır. Ölçeğin yapılan araştırma için Cronbach Alpha () güvenirlik katsayısı 0,90 olarak hesaplanmıştır. Motivasyon ölçeğine ek olarak öğrencilerin Fen Bilimleri derslerine yönelik tutumlarını belirlemek için Tepe (1999) tarafından geliştirilen 'Fen Dersi Tutum Ölçeği'' kullanılmıştır. Testten elde edilen puanlar, öğrencilerin Fen Bilimleri dersine yönelik tutum seviyelerini göstermektedir. Bu ölçek Her zaman, Sıklıkla, Bazen, Nadiren, Hiç'' şeklinde beşli likert dereceleme ölçeği şeklinde kullanılan 45 maddeden oluşmaktadır. Ölçeğin yapılan çalışma için Cronbach Alpha () güvenirlik katsayısı 0,91 olarak hesaplanmıştır. Elektriğin İletimi Ünitesi Başarı Testi, Fen Dersi Tutum Ölçeği ile Fen Öğrenmeye Yönelik Motivasyon Ölçeği ön test ve son test olarak öğrencilere uygulanmıştır. Araştırma boyunca deney grubunda yer alan öğrencilere Fen Bilimleri derslerinde 6. sınıflarda yer alan Elektriğin İletimi ünitesi ile ilgili olarak yapılandırmacı yaklaşımı içeren mevcut müfredatın yanında, yaşam temelli öğrenme yaklaşımı temel alınarak hazırlanmış olan etkinlik ve etkinlik formları ders öğretmeni tarafından uygulanmıştır. Ayrıca kontrol grubuna sadece programın öngördüğü yapılandırmacı öğrenme yaklaşımlarına uygun bir şekilde etkinlikler yapılmış ve konular işlenmiştir. Çalışma 6 hafta (24 ders saati) süre ile yürütülmüştür. Araştırmanın başlangıcında deney ve kontrol gruplarına öntest (Akademik Başarı Testi, Fen Öğrenmeye Yönelik Motivasyon Ölçeği ve Fen Dersi Tutum Ölçeği) uygulanmıştır. Dersler tamamlandıktan sonra aynı ölçekler hem deney hem de kontrol gruplarında son test olarak uygulanmıştır. Çalışma sonucunda elde edilen veriler istatistik programları ile değerlendirilmiştir. Araştırma sonucunda; uygulanmakta olan müfredat içerisinde bulunan yapılandırmacı yaklaşımla derslerin işlendiği kontrol grubu ve bunların yanı sıra Yaşam Temelli öğrenme yaklaşımı ve Yaşam Temelli Öğrenme etkinliklerinin temel alınarak derslerin işlendiği deney grubu öğrencilerinin, fen bilimleri dersinde işlenen Elektriğin İletimi ünitesine yönelik akademik başarı puan ortalamaları arasında çalışma başlangıcında anlamlı bir fark tespit edilememişken, süreç tamamlandıktan sonra deney grubu lehinde anlamlı bir fark bulunmuştur. Yaşam temelli öğrenme yaklaşımının uygulandığı deney grubu öğrencileri ile yapılandırmacı yaklaşımın kullanıldığı kontrol grubu öğrencilerinin başlangıçta fen bilimleri dersine yönelik motivasyon düzeyleri birbirine yakın iken, uygulama sonunda deney grubu lehinde bu eşitliğin bozulduğu görülmektedir. Bunun yanı sıra Yaşam temelli öğrenme yaklaşımının uygulandığı deney grubu öğrencileri ile yapılandırmacı yaklaşımın kullanıldığı kontrol grubu öğrencilerinin başlangıçta fen bilimleri dersine yönelik tutum düzeyleri birbirine yakın iken, buna rağmen uygulama sonunda yine deney grubu lehine bu eşitliğin bozulduğu görülmektedir. Yaşam temelli öğrenme yaklaşımının daha etkili olabilmesi ve bu yaklaşımı esas alarak yürütülen derslerde daha çok başarı elde etmek için, bu yaklaşımın daha uzun süreçte uygulanması gerektiği düşünülmektedir.