Meme kanserinde carbonic anhydrase IX ve Hipoxia inducible factor-1 alpha ekspresyonlarının değerlendirilmesi


Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2008

Öğrenci: ALİ OSMAN KAYA

Danışman: NAZAN GÜNEL

Özet:

Haziran 1996 ile Şubat 2008 tarihleri arasında Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Onkoloji Bilim Dalı’nda takip edilen toplam 111 kadın meme kanseri hastası çalışmaya alındı. Bu çalışmada, östrojen ve progesteron reseptörü pozitif, Her-2/neu negatif (grup 1) ve östrojen ve progesteron reseptörü negatif, Her-2/neu pozitif (grup 2) iki farklı prognostik grup oluşturuldu. Grup 1’de 56 hasta, grup 2’de 55 hasta vardı. Her iki grupda, tümör hipoksi markırları olarak kabul edilen HIF 1 alfa ve CA IX ekspresyonlarına bakıldı. Literatür bilgisi göz önüne alınarak HİF 1 alfa ekspresyonu, %2 ve üzeri değerler (nükleer boyanma oranı) pozitif, %2’nin altı değerler negatif olarak kabul edildi. CA IX ekspresyonu için, herhangi bir membranöz boyanma pozitif, hiç boyanma olmaması negatif olarak kabul edildi (166).Ayrıca, gruplardaki HIF 1 alfa ve CA IX ekspresyonlarının, evre, grade, lenf nodu metastazı, tümör büyüklüğü, menapoz durumu ile ilişkisini araştırdık. Grup 1’deki hastaların ortanca yaşı 52 (aralık:34-77), grup 2’deki hastaların ortanca yaşı 47 (aralık: 27-83) idi. Grup 1’deki hastaların 23’ü (% 41.1) premenapozal, 33’ü (%58.9) postmenapozal idi. Grup 2’deki hastaların 33’ü (%60) premenapozal, 22’si (%40) postmenapozal idi. Grup 1’de 56 hastanın 26 (% 46.4)’sında HIF 1-alfa ekspresyonu nükleer pozitif bulunurken, 30’unda (% 53.6) HIF 1-alfa ekspresyonu gözlenmedi. Grup 2’de 55 hastanın 46 (% 83.6)’sında HIF 1-alfa ekspresyonu nükleer pozitif bulunurken, 9’unda (%16.4) nükleer boyanma negatif idi. Grup 2’de HIF-1 alfa ekspresyon pozitifliği grup 1’den daha fazla idi. İki grup arasındaki bu farklılık istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p< 0.0001). Grup 1’de 56 hastanın 25 (% 46.4)’inde CA IX ekspresyonu membranöz pozitif bulunurken, 31’inde (% 55.4) CA IX ekspresyonu gözlenmedi. Grup 2’de 55 hastanın 37 (% 67.3)’sinde CA IX ekspresyonu membranöz pozitif bulunurken, 18’inde (%32.7) membranöz boyanma negatif idi. Grup 2’de CA IX ekspresyon membranöz pozitifliği grup 1’den daha fazla idi. İki grup arasındaki bu farklılık istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p< 0.013). Grup 1’ de greyd 1, bir hasta (% 1.8), greyd 2, 43 hasta (% 76.8), greyd 3, 12 hasta (% 21.4) bulunurken, grup 2’de greyd 1 hasta yoktu, greyd 2, 24 hasta (% 43.6) ve greyd 3, 31 hasta (% 56.4) bulunuyordu. İki gruptaki tümör greydleri karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı idi (p=0.001). İki grup tümör büyüklüğü ve lenf nodu durumu açısından karşılaştırıldığında, iki grup arasında istatistiksel anlamlılık bulunamadı (p=0.383, p=0.703). Grup 1’de median hastalıksız sağ kalıma ulaşılamadı. Ortalama sağ kalım süresi, 88.35 ±6.73 ay idi. Grup 2’de median hastalıksız sağ kalım, 46 ay (%95 CI: 42.98-49.02) idi. Grup 2’de median hastalıksız sağ kalım süresi daha kısa olarak bulundu. İki grup arasındaki bu farklılık istatistiksel olarak anlamlı idi (log-rank p= 0.0308). Grup 1’de median toplam sağkalım süresi, 108 ay (%95 CI: 90.65-125.35) iken grup 2’de toplam sağkalım süresi, 75 ay (%95 CI: 64.94-85.06) olarak değerlendirildi. Gruplar arasındaki bu farklılık istatistiksel olarak anlamlı bulundu (log-rank p=0.0339). Sonuç olarak, HIF-1 alfa ve CA IX ekspresyonu, östrojen ve progesteron reseptörü negatif, Her-2/neu pozitif kötü prognostik faktörlü grupda daha fazla gözlenmekte olup, daha kısa hastalıksız sağkalım ve toplam sağkalım süreleri ile ilişkili olarak bulunmuştur.