Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2015
Öğrenci: MURAT KIZILTAŞ
Danışman: SÜREYYA BARUN
Özet:Bu çalışmanın amacı lityum-pilokarpinle indüklenen SE sonucu sıçan hipokampusunda oluşan mikroglial aktivasyonun serum S100B düzeyi ile arasındaki olası korelasyonun ve liraglutidin bu değişiklikler üzerine etkilerinin incelenmesidir. Bu amaçla 24 adet erkek Spraque-Dawley ırkı sıçan 4 gruba ayrıldı. Gruplar şöyle planlandı: 1) Kontrol: Sıçanlara bir işlem uygulanmadı 2) Sham: 1. gün SF (127 mg/kg i.p.) uygulandı. 2. gün 30 dakikalık aralıklarla sırasıyla metilskopolamin-bromür (1mg/kg i.p.), (30 mg/kg i.p.), (10 mg/kg i.p.) ve diazepam (10 mg/kg i.p.) uygulandı. 3., 4., 5., 6., ve 7. günlerde herhangi bir işlem uygulanmadı. 3) SE: SE grubunda lityum-pilokarpin ile SE indüklenmiş hayvanlar yer aldı. Deney hayvanlarına pilokarpin enjeksiyonundan 24 saat önce lityum klorür (127 mg/kg i.p.) uygulandı. Pilokarpin 30 dakika arayla (30 mg/kg i.p.) ve (10 mg/kg i.p.) olarak iki doz uygulandı. Ayrıca pilokarpinden 30 dakika önce kolinerjik yan etkileri ortadan kaldırmak için sıçanlara metilskopolamin-bromür (1 mg/kg i.p.) verildi. SE süresi diazepam (10 mg/kg i.p) ile kontrol altına alındı. 3., 4., 5., 6., ve 7. günlerde ölüm oranını azaltmak için bütün sıçanlara SF ve TPN solüsyonu verildi. 4) SE + Liraglutid: SE grubu deney protolü (50 μg/kg, i.p.) liraglutid varlığında tekrarlandı. 8. gün 4 gruptaki sıçanların tamamından S100B tayini için kan alındı ve GFAP ve OX-42 tespiti için hipokampusları çıkarılarak fiksatif solüsyona konuldu. Bu çalışmanın sonuçlarına göre Kontrole göre SE + Liraglutid grubundaki S100B nin yüksekliğinin liraglutidin litaretürde belirtilen nöroprotektif özelliklerinden kaynaklanması muhtemeldir. Ayrıca, SE grubunda CA1 deki OX- 42(+) mikroglia sayısı ile kan S100B düzeyleri arasında yüksek düzeyde pozitif korelasyon S100B nin patolojik odakla ilgili mikroglial aktivasyonu yansıtabileceğini düşündürmektedir. Bu ilişki daha ileri düzey çalışmalarla aydınlatılmalıdır. OX-42 ekspresyonunun DG ta çalışma grupları arasında istatistiksel olarak farklı bulunmaması nöroinflamasyonda esas olarak CA1 bölgesinin önemli bir role sahip olduğunu düşündürmektedir. OX-42 ekspresyonunun SE ve SE + Liraglutid gruplarında CA1 de kontrol değerlerine göre anlamlı olarak yüksek bulunması da CA1 in patolojik nöroinflamatuvar süreçlerde ön planda yer aldığını desteklemektedir. Liraglutidin SE grubunda oluşan OX-42 ekspresyonu üzerinde bir etkisi olmamıştır. Ancak bu grupta, CA1 ve DG ta GFAP(+) hücre sayıları arasında yüksek düzeyde korelasyonun olması liraglutidin hem CA1 hem de DG ta nöroinflamatuvar süreçleri uyardığı şeklinde yorumlanabilir. Anahtar Kelimeler: Epilepsi, mikroglial aktivasyon, S100B, liraglutid