Tezin Türü: Doktora
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2018
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: Ömer Osman Pala
Danışman: SEYİT ÇITAKER
Özet:Depresyonun mevcut farmakolojik tedavilere dirençli olduğu görülmektedir. Psikolojik herhangi bir sterese eşlik eden otonomik cevaplar sempatik sinir sistemi (SSS), nöroendokrin cevaplar ise hipotalamus-hipofiz-adrenal (HPA) aks aracılığı ile oluşmaktatır. Bu çalışmanın amacı; depresyon tanılı ergenlerde osteopatik sempatik harmonizasyon (OSH) uygulamalarının sempatik sinir sistemi ve HPA aks üzerine etkisini incelemektir. Depresyon tanısı alan ve çalışmaya katılmak için gönüllü olan, 15-21 yaşları arasındaki 39 olgu dâhil edildi. Çalışmaya katılmayı kabul eden bütün olgular randomize olarak osteopati grubu (OG) ve plasebo grubu (PG) olmak üzere iki gruba ayrıldı. OG grubuna sempatik trunkus ve prevertebral ganglionlar üzerine stimülasyonlar verildi. PG grubunun stimülasyonları benzer bölgelere daha hafif dokunuşla ve daha kısa süreli olarak uygulandı. Her katılımcıya uygulama öncesinde demografik veri formu, Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ), Durumluk Kaygı Ölçeği (DKÖ) ve Sürekli Kaygı Ölçeği (SKÖ) doldurtuldu. Uygulama öncesi, uygulamadan hemen sonra ve uygulamadan 20 dk sonra öznel duygular için görsel analog skala ve DKÖ doldurtuldu, kan basıncı ve nabız ölçüldü ve tükürük örneği alındı. Her iki grubunda başlangıç BDÖ (p=0,617) ve SKÖ (p=0,322) skorları benzerdi. Uygulama sonrasında her iki grupta da DKÖ skorlarında azalma görülmesine rağmen, iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamadı. OSH teknikleri uygulanan grupta, uygulamadan 20 dakika sonra α-amilaz düzeyinde düşüş (p=0.028), kortizol düzeyinde artış (p=0.009) görüldü. Çalışmanın sonuçları, depresyon tanılı ergenlerde OSH sonrasında SSS aktivitesinin azalabileceğini ve HPA aks aktivitesinin artabileceğini göstermektedir. Gelecekteki çalışmalar depresyonda olan bireylerde tekrarlı OSH uygulamalarının terapötik etkinliğini inceleyebilir.