Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2015
Öğrenci: NUR ÇETİN
Danışman: FATMA ABİDE GÜNGÖR AYTAR
Özet:Bu çalışmada üniversite birinci sınıf öğrencilerinin anne-baba ve arkadaşlarına bağlanma biçimleri ile romantik ilişkilerinde sorun çözmeleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada öğrencilerin; yaş, cinsiyet, kardeş sayısı, doğum sırası, anne ve babanın eğitim düzeyi, ailenin gelir düzeyi bağımlı değişkenler olarak ele alınmıştır. Araştırmada Ebeveyn-Akran Bağlanma Envanteri (Raja ve Arkadaşları,1992), İlişkiler Ölçeği Anketi (Sümer ve Güngör, 1997), Ergenler İçin Romantik İlişkilerde Sorun Çözme Ölçeği (Kalkan, 2008) uygulanmıştır. İlişkiler Ölçeği Anketi Sümer ve Güngör tarafından Türkçeye uyarlanmış olup güvenilirliği .54 ile .78 arasındadır. Ergenler için Romantik İlişkilerde Sorun Çözme Ölçeği Kalkan tarafından geliştirilmiştir ve güvenilirliği .91'dir. Uygulama, 2012-2013 eğitim-öğretim yılında, Ankara Gazi Üniversitesi Mesleki Eğitim Fakültesi (MEF), İktisadi İdari Bilimler Fakültesi (İİBF), Hukuk Fakültesi, Eğitim Fakültelerinde öğrenim gören 282 kız, 162 Erkek toplam 444 öğrenciyle tamamlanmıştır. Bulgular öğrencilerin, anne-babaya bağlanma biçimleri ile arkadaşlarına bağlanma biçimleri ve romantik ilişkilerinde sorun çözmeleri arasında pozitif yönde düşük düzeyde ilişki olduğunu göstermektedir. Öğrencilerin yaş, cinsiyet, annenin eğitim düzeyi, babanın eğitim düzeyi, SED değişkenleri ile anne-baba bağlanma biçimleri, arkadaşlarına bağlanma biçimleri ve romantik ilişkilerinde sorun çözmeleri arasında ilişki bulunduğu saptanmıştır. Doğum sırası değişkeni ile sadece anne-baba bağlanma biçimleri arasında bir ilişki olduğu görülmüştür. Kardeş sayısı değişkeni ile anne-baba bağlanma biçimleri, arkadaşlarına bağlanma biçimleri ve romantik ilişkilerle sorun çözme arasında ise bir ilişki saptanmamıştır.