Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2007
Öğrenci: AYŞE SİBEL DEMİRTAŞ
Danışman: LEYLA ERCAN
Özet:Arastırmada ilkögretim 8. sınıf ögrencilerinin algılanan sosyal destek ve yalnızlık düzeyleri ile stresle basaçıkma düzeyleri arasındaki iliski incelenmistir. Ayrıca, ögrencilerin stresle basaçıkma, yalnızlık ve algılanan sosyal destek düzeyleri cinsiyet, anne babanın evli ya da bosanmıs olması, anne babanın hayatta olup olmaması, anne babanın öz veya üvey olması, anne ve babanın çalısıp çalısmaması, anne ve babanın ögrenim durumu, ailelerin ekonomik durumu, ögrencilerin kardes sayısı, ögrencilerin akademik basarı durumu ve algılanan anne baba tutumları gibi degiskenler açısından da incelenmistir. Arastırma betimsel olarak hazırlanmıstır. Arastırmanın çalısma grubunu 2005-2006 egitim-ögretim yılında, Ankara ili Sincan ilçesinde Milli Egitim Bakanlıgına baglı olarak görev yapan Altınordu Layıka Akbilek ilkögretim Okulunun 8. sınıf ögrencileri (230 kisi) olusturmustur. Arastırmada verileri toplamak için, arastırmacı tarafından gelistirilen Kisisel Bilgi Formu; Özbay, Ercan ve Tertemiz (2005) tarafından gelistirilen Ergenlerde Stresle Basaçıkma Envanteri; Russell, Peplau ve Fergusan (1978) tarafından gelistirilen ve daha sonra Russell, Peplau ve Cutrona (1980) tarafından tekrar düzenlenen UCLA Yalnızlık Ölçegi ve Yıldırım (1997) tarafından gelistirilmis olan Algılanan Sosyal Destek Ölçegi olmak üzere dört ayrı ölçme aracından yararlanılmıstır. Elde edilen verilerin çözümlenmesinde, arastırmanın amaçlarına ve degiskenlerine uygun olarak, Bagımsız Grup t Testi, Tek Yönlü Varyans Analizi (F Testi), Pearson Korelasyon Testi ve F testi sonucu, grup ortalamaları farkın hangi gruplardan kaynaklandıgını belirlemek amacıyla da Scheffe Testi kullanılmıs; istatistiksel anlamlılık düzeyi .05 olarak kabul edilmistir. Arastırma sonucunda elde edilen bulgular asagıda özetlenmistir: Cinsiyete göre ögrencilerin yalnızlık, aileden, arkadastan ve ögretmenden algılanan sosyal destek ve stresle basaçıkma düzeyleri arasında anlamlı bir fark çıkmamıstır. Annenin çalısıp çalısmamasına göre stresle basaçıkma düzeyleri arasında anlamlı bir fark çıkmıstır. Buna göre; annesi çalısan ögrencilerin çalısmayanlara göre stresle basaçıkma ölçeginden daha yüksek puan aldıkları görülmektedir. Ancak annenin çalısıp çalısmaması ile yalnızlık, aileden, arkadastan ve ögretmenden algılanan sosyal destek düzeyleri arasında anlamlı bir fark çıkmamıstır. Babanın çalısıp çalısmaması ile yalnızlık, aileden, arkadastan ve ögretmenden algılanan sosyal destek ve stresle basaçıkma düzeyleri arasında anlamlı bir fark çıkmamıstır. Ailelerin ekonomik durumuna göre yalnızlık, aileden algılanan sosyal destek ve stresle basaçıkma düzeyleri arasında anlamlı bir fark çıkmıstır. Buna göre; ekonomik durumu düsük olanların yalnızlık ölçeginden daha yüksek puan aldıkları, algılanan sosyal destek aile alt ölçegi ile stresle basaçıkma ölçeklerinden daha düsük puan aldıkları görülmektedir. Ancak ailelerin ekonomik durumu ile arkadastan ve ögretmenden algılanan sosyal destek arasında anlamlı bir fark çıkmamıstır. Kardes sayısına göre yalnızlık düzeyleri arasında anlamlı bir fark çıkmıstır. Buna göre; kardes sayısı üç, dört ve bes gibi çok olanların yalnızlık ölçeginden aldıkları puanların daha yüksek oldugu görülmüstür. Ancak kardes sayısı ile aileden, arkadastan ve ögretmenden algılanan sosyal destek ve stresle basaçıkma düzeyleri arasında anlamlı bir fark çıkmamıstır. Akademik basarı durumuna göre yalnızlık, aileden ve arkadastan algılanan sosyal destek düzeyleri arasında anlamlı bir fark çıkmıstır. Buna göre; akademik basarı durumu düsük olan ögrencilerin orta ve yüksek olanlara göre yalnızlık ölçeginden yüksek, algılanan sosyal destek aile ve arkadas alt ölçeklerinden düsük puan aldıkları görülmektedir. Ancak akademik basarı durumu ile ögretmenden algılanan sosyal destek ve stresle basaçıkma düzeyleri arasında anlamlı bir fark çıkmamıstır. Algılanan anne baba tutumlarına göre yalnızlık, aileden, arkadastan ve ögretmenden algılanan sosyal destek ve stresle basaçıkma düzeyleri arasında anlamlı bir fark çıkmamıstır. Stresle basaçıkma düzeyleri ile yalnızlık, aileden algılanan sosyal destek ve genel sosyal destek düzeyleri arasında anlamlı bir fark çıkmıstır. Buna göre; ögrencilerin yalnızlık düzeyi arttıkça stresle basaçıkma düzeyleri azalmakta, aileden algılanan sosyal destek düzeyleri ile genel sosyal destek düzeyleri arttıkça stresle basaçıkma düzeyleri de artmaktadır. Ancak stresle basaçıkma düzeyleri ile arkadastan ve ögretmenden algılanan sosyal destek düzeyleri arasında anlamlı bir fark çıkmamıstır.