DİFFÜZ BÜYÜK B HÜCRELİ LENFOMALARDA FLUORESAN İNSİTU HİBRİDİZASYON YÖNTEMİ İLE C-MYC, PTEN VE t (14;18) KOEKSPRESYONLARININ YÜKSEK PROLİFERATİF İNDEKS İLE İLİŞKİSİ


Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2007

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: MERİH TEPEOĞLU

Danışman: NALAN AKYÜREK

Özet:

Diffüz büyük B-hücreli lenfoma (DBBHL) ve Burkitt lenfoma (BL), klinik, morfolojik, immünfenotipik ve sitogenetik özellikleri açısından heterojen matür agresif B- hücreli lenfomalardır ve değişken bir klinik seyir gösterir. Bu çalışmada DBBHL ve BL ayrımında kullanılabilecek morfolojik, immünhistokimyasal ve sitogenetik kriterler ve prognoz ile ilişkileri araştırılmıştır. Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji ABD’da 2000-2007 yılları arasında 45 DBBHL ve 11 BL tanısı alan toplam 56 olgu incelenmiştir. İmmünhistokimyasal çalışmada Bcl-2, Bcl-6, CD10, MUM-1 ve Ki-67 antikorları ile immün boyama ve floresan in situ hibridizasyon yöntemi ile C-MYC, PTEN ve T (14;18) Probları uygulandı. Bulgular: DBBHL olgularında CD10 ekspresyonu %25.4, Bcl-6 ekspresyonu %35.6 ve Bcl-2 ekspresyonu %55.6 oranında bulunmuştur. Kırkbeş DBBHL olgusunun 18’inin (%32.1) GCB, 27’sinin (%48.2) ABC alt tipini oluşturduğu saptanmıştır. GCB alt grubundaki hastaların sağkalım oranı ABC alt grubuna göre daha iyi olmakla birlikte istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p= 0.271). DBBHL olgularında CD10, Bcl-6 ve Bcl-2 ekspresyonu ile prognoz arasında analamlı bir ilişki mevcut değildir. BL olgularının tümünde (%100) CD10 ve Bcl-6 ekspresyonu saptanırken Bcl-2 negatif bulunmuştur. BL olgularında Ki-67 proliferasyon indeksi ortalama %97.2 (%95-100) iken, DBBHL’da ortalama %63.2 (%30-90) olarak bulunmuştur. BL olgularında c-myc amplifikasyonu %80 oranında pozitif iken, DBBHL’da %31.4 oranında pozitif saptanmış olup, istatiksel olarak belirgin bir fark mevcuttur (p=) T14;18 PTEN delesyonu, DBBHL’da %26.7 oranında saptanırken, BL’da %9.1 oranında görülmüştür. Sonuç: DBBHL/BL ayrımında immünhistokimyasal olarak CD10, Bcl-6, Bcl-2 ve Ki-67 panelinin uygulanması oldukça yararlı ve pratik bir yöntemdir. Ki-67 proliferasyon indeksinin %95’in üzerinde olması BL tanısı için önemli bir belirleyicidir. C-myc amplifikasyonu özellikle BL lenfomagenezisinde önemli bir rol oynamakla birlikte DBBHL gibi agresif lenfomalarda da saptanabilmektedir. T ve Pten delesyonu DBBHL ve BL’da nadir olarak görülebilmektedir.