SAĞLIKLI YAŞLILARDA HEMŞİRE TARAFINDAN YAPILAN TRANSTEORETİK MODEL TEMELLİ MOTİVASYONEL GÖRÜŞMENİN FİZİKSEL AKTİVİTEYİ ARTIRMAYA ETKİSİ: RANDOMİZE KONTROLLÜ DENEY


Tezin Türü: Doktora

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, -, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2020

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: Ebru SÖNMEZ

Danışman: Yeter Kitiş

Özet:

Bu randomize kontrollü deneysel araştırma, yaşlılarda hemşire tarafından yapılan transteoretik model

(TTM) temelli motivasyonel görüşmenin fiziksel aktiviteyi artırmaya etkisinin incelenmesi amacıyla

yapılmıştır. Araştırmanın evrenini, Yozgat İlinde bir ASM bölgesinde yaşayan, 65-74 yaş arası

yaşlılar oluşturmuştur (N=1630). Araştırmanın örneklemini dahil edilme kriterlerine uyan, güç

analizi ile belirlenen (d=0,30; 1-β=0,80; α=0,05) 117 yaşlı (Girişim Grubu (GG) n=58; Kontrol

Grubu (KG) n=59) oluşturmuştur. Veriler; grupları tanımayan tarafsız bir araştırmacı aracılığıyla

kişisel bilgi formu, TTM Ölçekleri, PASE, KATZ GYA Ölçeği ile toplanmıştır. Haftalık adım

sayısının kaydedilmesinde pedometre (JP-600) kullanılmıştır. GG’ye ilk izlemden sonra iki hafta ara

ile dört kez yüz yüze motivasyonel görüşme yapıldıktan dört hafta sonra ara izlem yapılmıştır. Ara

izlem sonrası dört hafta ara ile iki kez telefonla görüşme yapılıp, dört hafta sonra son izlem

yapılmıştır. KG’ye herhangi bir girişim yapılmamış, sadece araştırmanın başında ve sonunda izlem

yapılmıştır. Araştırma süreci 24 hafta sürmüştür. Veriler IBM SPSS 23 paket programında

değerlendirilmiştir. Verilerin analizinde; tanımlayıcı istatistikler, iki bağımsız ortalama arasındaki

farkın önemlilik testi, Mann Whitney U testi, Eşleştirilmiş gruplar t testi, Wilcoxon işaret testi,

Friedman testi, Pearson ki-kare testi, Fisher-Freeman-Halton kesin testi kullanılmıştır. Etki

büyüklüklerinin hesaplanmasında Cohen’s d ve dz formülleri kullanılmıştır. GG’dekilerin değişim

aşamalarında KG’ye göre anlamlı ilerleme olduğu (p<0,05) saptanmıştır. Egzersiz Değişim Süreci

Ölçeği bilişsel ve davranışsal süreç puanları GG’de daha yüksek (p<0,05) ve etki büyüklüklerinin

sırasıyla d=1,073 ve d=1,105 olduğu belirlenmiştir. Egzersiz Karar Alma Ölçeği yarar algısı puanının

GG’nin lehine olacak şekilde anlamlı (p<0,05) ve etki büyüklüğünün d=1,182 olduğu belirlenmiştir.

Egzersiz Öz Yeterlik Ölçeği puanının GG’dekilerde anlamlı düzeyde arttığı (p<0,05) ve etki

büyüklüğünün dz=0,952 olduğu saptanmıştır. Adım sayısı ortalamasının GG’nin lehine olacak

şekilde anlamlı (p<0,05) ve etki büyüklüğünün d=0,641 olduğu belirlenmiştir. PASE toplam

puanının GG’de anlamlı düzeyde arttığı (p<0,05) ve etki büyüklüğünün dz=0,202 olduğu

belirlenmiştir. Araştırma bulguları TTM temelli motivasyonel görüşme yapılan bireylerin değişim

aşamalarında ilerleme ve fiziksel aktivitelerinde artma olduğunu göstermektedir. Sonuç olarak, TTM

ve motivasyonel görüşmenin yaşlılarda sağlıklı yaşam davranışlarının geliştirilmesinde hemşireler

tarafından kullanılması, bu grupta fiziksel aktiviteyi artırma çalışmalarının daha uzun süreli ve daha

büyük örneklem grubuyla yürütülmesi önerilir. Bu çalışma, clinictrials.gov adresinde kayıtlıdır,

NCT04128553.

Bilim Kodu : 1032-05

Anahtar Kelimeler : Hemşirelik, yaşlı, fiziksel aktivite, motivasyonel görüşme,

transteoretik model