Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2017
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: Emine Koçyiğit
Danışman: EDA KÖKSAL
Özet:Bu çalışma, Tip 2 diyabetli bireyler ile yaş ve beden kütle indeksi benzer olan sağlıklı bireylerin serum magnezyum ve iyonize kalsiyum düzeyleri ile antropometrik ölçümlerini, vücut bileşimlerini, bazı biyokimyasal bulgularını, beslenme durumu ve alışkanlıklarını karşılaştırarak, Tip 2 diyabet ile magnezyum ve iyonize kalsiyum arasındaki ilişkiyi araştırmak amacıyla yapılmıştır. Çalışmaya yaşları 35-60 yıl aralığında 40 Tip 2 diyabetli 40 sağlıklı olmak üzere toplam 80 kadın birey alınmıştır. Bireylerin genel özellikleri ve sağlık bilgileri anket formu ile sorgulanmıştır. Bireylerin antropometrik ölçümleri ve vücut bileşimleri alınmış, bazı biyokimyasal bulguları analiz edilmiş, beslenme alışkanlıkları 24 saatlik besin tüketim kaydı ve son 3 aya ait besin tüketim sıklığı formu ile belirlenmiştir. Çalışmaya katılan Tip 2 diyabetli ve sağlıklı bireylerin antropometrik ölçümler ve vücut bileşimleri ile serum magnezyum ve iyonize kalsiyum düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki tespit edilmemiştir (p>0,05). Tip 2 diyabetlilerin trigliserid düzeyleri kontrol grubundan anlamlı düzeyde yüksektir (p<0,05). Tip 2 diyabetlilerin HbA1c düzeyi ile serum magnezyum düzeyi arasında negatif yönlü ilişki saptanmıştır (r=-0,417; p<0,05). Tip 2 diyabetlilerin serum iyonize kalsiyum düzeyleri ile HDL-K seviyeleri arasında pozitif; trigliserid seviyeleri arasında negatif yönlü anlamlı ilişki bulunmuştur (sırasıyla r=0,355; r=-0,507; p<0,05). Bireylerin enerji ve makro besin ögeleri alımları arasında anlamlı fark bulunmazken; Tip 2 diyabetlilerin folik asit ve C vitamini alımları sağlıklılardan istatistiksel olarak yüksektir (p<0,05). Tip 2 diyabetli bireylerin besin tüketim kaydı ve besin tüketim sıklığından elde edilen magnezyum alımları ve kontrol grubunun kayıt ve sıklıktan elde edilen kalsiyum alımları arasında pozitif yönlü anlamlı ilişki belirlenmiştir (sırasıyla r=0,350; r=0,460; p<0,05). Tip 2 diyabetlilerin besin tüketim sıklığından elde edilen magnezyum alımları ile serum magnezyum düzeyleri arasında pozitif yönlü; HOMA-IR değeri arasında negatif yönlü ilişki olduğu bulunmuştur (p<0,05). Sonuç olarak, serum magnezyum ve iyonize kalsiyumun Tip 2 diyabet ilerleyişindeki rolünü belirlemek amacıyla daha kapsamlı araştırmaların planlanıp yürütülmesi yararlı olacaktır.